Psalms 38

Псалом Давидів. На пам'ятку.

Žalm Davidův k připomínání.

Господи, не карай мене в гніві Своїм, і не завдавай мені кари в Своїм пересерді,

Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.

бо прошили мене Твої стріли, і рука Твоя тяжко спустилась на мене...

Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.

Від гніву Твого нема цілого місця на тілі моїм, немає спокою в костях моїх через мій гріх,

Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.

бо провини мої переросли мою голову, як великий тягар, вони тяжчі над сили мої,

Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.

смердять та гниють мої рани з глупоти моєї...

Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.

Скорчений я, і над міру похилений, цілий день я тиняюсь сумний,

Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.

бо нутро моє повне запалення, і в тілі моїм нема цілого місця...

Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.

Обезсилений я й перемучений тяжко, ридаю від стогону серця свого...

Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.

Господи, всі бажання мої перед Тобою, зідхання ж моє не сховалось від Тебе.

Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.

Сильно тріпочеться серце моє, опустила мене моя сила, навіть ясність очей моїх і вона не зо мною...

Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.

Друзі мої й мої приятелі поставали здаля від моєї біди, а ближні мої поставали оподаль...

Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.

Тенета розставили ті, хто чатує на душу мою, а ті, хто бажає нещастя мені, говорять прокляття, і ввесь день вимишляють зрадливе!

Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.

А я, мов глухий, вже не чую, і мов той німий, який уст своїх не відкриває...

Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;

і я став, мов людина, що нічого не чує і в устах своїх оправдання не має,

Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.

бо на Тебе надіюся я, Господи, Ти відповіси, Господи, Боже мій!

Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.

Бо сказав я: Нехай не потішаться з мене, нехай не несуться вони понад мене, коли послизнеться нога моя!

Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,

Бо я до упадку готовий, і передо мною постійно недуга моя,

Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.

бо провину свою визнаю, журюся гріхом своїм я!

A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.

А мої вороги проживають, міцніють, і без причини помножилися мої недруги...

Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.

Ті ж, хто відплачує злом за добро, обчорнюють мене, бо женусь за добром...

A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.

Не покинь мене, Господи, Боже мій, не віддаляйся від мене, поспіши мені на допомогу, Господи, Ти спасіння моє!

Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne. [ (Psalms 38:23) Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého. ]