Proverbs 31

31:1

Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον.

verba Lamuhel regis visio qua erudivit eum mater sua

31:2

Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου;

quid dilecte mi quid dilecte uteri mei quid dilecte votorum meorum

31:3

Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων.

ne dederis mulieribus substantiam tuam et vias tuas ad delendos reges

31:4

Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα

noli regibus o Lamuhel noli regibus dare vinum quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas

31:5

μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου.

ne forte bibat et obliviscatur iudiciorum et mutet causam filiorum pauperis

31:6

Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην

date siceram maerentibus et vinum his qui amaro sunt animo

31:7

δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων.

bibant ut obliviscantur egestatis suae et doloris non recordentur amplius

31:8

Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων.

aperi os tuum muto et causis omnium filiorum qui pertranseunt

31:9

Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη.

aperi os tuum decerne quod iustum est et iudica inopem et pauperem

31:10

Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας.

aleph mulierem fortem quis inveniet procul et de ultimis finibus pretium eius

31:11

Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας.

beth confidit in ea cor viri sui et spoliis non indigebit

31:12

Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης.

gimel reddet ei bonum et non malum omnibus diebus vitae suae

31:13

Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης.

deleth quaesivit lanam et linum et operata est consilio manuum suarum

31:14

Ειναι ως τα πλοια των εμπορων φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν.

he facta est quasi navis institoris de longe portat panem suum

31:15

Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης.

vav et de nocte surrexit deditque praedam domesticis suis et cibaria ancillis suis

31:16

Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα.

zai consideravit agrum et emit eum de fructu manuum suarum plantavit vineam

31:17

Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης.

heth accinxit fortitudine lumbos suos et roboravit brachium suum

31:18

Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα.

teth gustavit quia bona est negotiatio eius non extinguetur in nocte lucerna illius

31:19

Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην.

ioth manum suam misit ad fortia et digiti eius adprehenderunt fusum

31:20

Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις.

caph manum suam aperuit inopi et palmas suas extendit ad pauperem

31:21

Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα.

lameth non timebit domui suae a frigoribus nivis omnes enim domestici eius vestiti duplicibus

31:22

Καμνει εις εαυτην σκεπασματα το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα.

mem stragulam vestem fecit sibi byssus et purpura indumentum eius

31:23

Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου.

nun nobilis in portis vir eius quando sederit cum senatoribus terrae

31:24

Καμνει λεπτον πανιον και πωλει και διδει ζωνας εις τους εμπορους.

samech sindonem fecit et vendidit et cingulum tradidit Chananeo

31:25

Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον.

ain fortitudo et decor indumentum eius et ridebit in die novissimo

31:26

Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας.

phe os suum aperuit sapientiae et lex clementiae in lingua eius

31:27

Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει.

sade considerat semitas domus suae et panem otiosa non comedet

31:28

Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην

coph surrexerunt filii eius et beatissimam praedicaverunt vir eius et laudavit eam

31:29

Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας.

res multae filiae congregaverunt divitias tu supergressa es universas

31:30

Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι.

sin fallax gratia et vana est pulchritudo mulier timens Dominum ipsa laudabitur

31:31

Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις.

thau date ei de fructu manuum suarum et laudent eam in portis opera eius