Job 13

Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.

ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula

Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω δεν ειμαι κατωτερος υμων.

secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum

Αλλ ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.

sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio

Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.

prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum

Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.

atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes

Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.

audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite

Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;

numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos

Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;

numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini

Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;

aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis

Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.

ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis

Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ υμας;

statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos

τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.

memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae

Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ εμε ο, τι δηποτε.

tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit

δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;

quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis

Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.

etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam

Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.

et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita

Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.

audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris

Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.

si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar

Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;

quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor

Μονον δυο μη καμης εις εμε τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου

duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar

την χειρα σου απομακρυνον απ εμου και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.

manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat

Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.

et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi

Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.

quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi

Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;

cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum

Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;

contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris

Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου

scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae

και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου

posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti

οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.

qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea