Job 13

Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω δεν ειμαι κατωτερος υμων.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Αλλ ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ υμας;

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ εμε ο, τι δηποτε.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Μονον δυο μη καμης εις εμε τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

την χειρα σου απομακρυνον απ εμου και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.