Psalms 102

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”

tu autem ipse es et anni tui non deficient