Psalms 102

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

Preghiera dell’afflitto quand’è abbattuto e spande il suo lamento dinanzi all’Eterno. Deh ascolta la mia preghiera, o Eterno, e venga fino a te il mio grido!

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

Non mi nasconder la tua faccia nel dì della mia distretta; inclina a me il tuo orecchio; nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

Poiché i miei giorni svaniscono come fumo, e le mie ossa si consumano come un tizzone.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

Colpito è il mio cuore come l’erba, e si è seccato; perché ho dimenticato perfino di mangiare il mio pane.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

A cagion della voce dei miei gemiti, le mie ossa s’attaccano alla mia carne.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

Son simile al pellicano del deserto, son come il gufo de’ luoghi desolati.

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

Io veglio, e sono come il passero solitario sul tetto.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

I miei nemici m’oltraggiano ogni giorno; quelli che son furibondi contro di me si servon del mio nome per imprecare.

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

Poiché io mangio cenere come fosse pane, e mescolo con lagrime la mia bevanda,

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

a cagione della tua indignazione e del tuo cruccio; poiché m’hai levato in alto e gettato via.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

I miei giorni son come l’ombra che s’allunga, e io son disseccato come l’erba.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

Ma tu, o Eterno, dimori in perpetuo, e la tua memoria dura per ogni età.

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

Tu ti leverai ed avrai compassione di Sion, poiché è tempo d’averne pietà; il tempo fissato è giunto.

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

Perché i tuoi servitori hanno affezione alle sue pietre, ed hanno pietà della sua polvere.

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

Allora le nazioni temeranno il nome dell’Eterno, e tutti i re della terra la tua gloria,

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

quando l’Eterno avrà riedificata Sion, sarà apparso nella sua gloria,

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

avrà avuto riguardo alla preghiera dei desolati, e non avrà sprezzato la loro supplicazione.

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

Questo sarà scritto per l’età a venire, e il popolo che sarà creato loderà l’Eterno,

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

perch’egli avrà guardato dall’alto del suo santuario; dal cielo l’Eterno avrà mirato la terra

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

per udire i gemiti de’ prigionieri, per liberare i condannati a morte,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

affinché pubblichino il nome dell’Eterno in Sion e la sua lode in Gerusalemme,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

quando i popoli e i regni si raduneranno insieme per servire l’Eterno.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

Egli ha abbattuto le mie forze durante il mio cammino; ha accorciato i miei giorni.

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

Io ho detto: Dio mio, non mi portar via nel mezzo dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni età.

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

Tu fondasti ab antico la terra, e i cieli son l’opera delle tue mani.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

Essi periranno, ma tu rimani; tutti quanti si logoreranno come un vestito; tu li muterai come una veste e saranno mutati.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

Ma tu sei sempre lo stesso, e gli anni tuoi non avranno mai fine.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”

I figliuoli de’ tuoi servitori avranno una dimora, e la loro progenie sarà stabilita nel tuo cospetto.