Proverbs 1

[] Davut oğlu İsrail Kralı Süleyman’ın özdeyişleri:

Salomon, Davidin pojan, Israelin kuninkaan sananlaskut;

Bu özdeyişler, bilgeliğe ve terbiyeye ulaşmak, Akıllıca sözleri anlamak,

Oppia viisautta ja kuritusta, ymmärtää tiedon puhetta,

Başarıya götüren terbiyeyi edinip Doğru, haklı ve adil olanı yapmak,

Vastaanottaa ymmärryksen neuvoa, vanhurskautta, oikeutta ja siveyttä;

Saf kişiyi ihtiyatlı, Genç adamı bilgili ve sağgörülü kılmak içindir.

Että tyhmät viisaaksi tulisivat ja nuorukaiset taidon ja ymmärryksen saisivat.

Özdeyişlerle benzetmeleri, Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak için Bilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın, Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

Joka viisas on, se kuulkaan, että jän viisaammaksi tulis; ja joka toimellinen on, se ottakoon neuvon,

Özdeyişlerle benzetmeleri, Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak için Bilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın, Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

Että hän ymmärtäis sananlaskut ja niiden selityksen, viisasten opin ja heidän tapauksensa.

[] RAB korkusudur bilginin temeli. Ahmaklarsa bilgeliği ve terbiyeyi küçümser.

Herran pelko on viisauden alku; tyhmät hylkäävät viisauden ja opin.

Oğlum, babanın uyarılarına kulak ver, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

Poikani kuule isäs kuritusta, ja älä hylkää äitis käskyä!

Çünkü bunlar başın için sevimli bir çelenk, Boynun için gerdanlık olacaktır.

Sillä se on sinun sinun pääs päällä otollinen kaunistus, ja käädyt kaulassas.

Oğlum, seni ayartmaya çalışan günahkârlara teslim olma.

Poikani! jos pahanjuoniset sinua sinua houkuttelevat, niin älä heihin suostu.

Şöyle diyebilirler: “Bizimle gel, Adam öldürmek için pusuya yatalım, Zevk uğruna masum kişileri tuzağa düşürelim.

Jos he sanovat: käy meidän kanssamme: me väijymme verta, ja viritämme pauloja nuhteettoman eteen ilman syytä;

Onları ölüler diyarı gibi diri diri, Ölüm çukuruna inenler gibi Bütünüyle yutalım.

Me nielemme hänen, niinkuin helvetti elävältä, ja hurskaan niinkuin hautaan pudotamme;

Bir sürü değerli mal ele geçirir, Evlerimizi ganimetle doldururuz.

Me löydämme kaikellaista kallista tavaraa, ja täytämme huoneemme saaliista;

Gel, sen de bize katıl, Tek bir kesemiz olacak.”

Koettele meidän kanssamme : meillä kaikilla pitää yksi kukkaro oleman:

Oğlum, böyleleriyle gitme, Onların tuttuğu yoldan uzak dur.

Poikani! älä vaella heidän kanssansa: estä jalkas heidän retkiltänsä.

[] Çünkü ayakları kötülüğe koşar, Çekinmeden kan dökerler.

Sillä heidän jalkansa juoksevat pahuuteen, ja he kiiruhtavat verta vuodattamaan.

Kuşların gözü önünde ağ sermek boşunadır.

Sillä turhaan verkot viritetään lintuin silmäin edessä.

Başkasına pusu kuran kendi kurduğu pusuya düşer. Yalnız kendi canıdır tuzağa düşürdüğü.

Itse he myös väijyvät toinen toisensa verta, ja petoksella seisovat toinen toisensa hengen perään.

Haksız kazanca düşkün olanların sonu böyledir. Bu düşkünlük onları canlarından eder.

Niin kaikki ahneet tekevät, ja ahneus on isännillensä surmaksi.

[] Bilgelik dışarıda yüksek sesle haykırıyor, Meydanlarda sesleniyor.

Viisaus ulkona valittaa, ja kadulla äänensä ilmoittaa.

Kalabalık sokak başlarında bağırıyor, Kentin giriş kapılarında sözlerini duyuruyor:

Hän huutaa kansan edessä portissa, ja tuottaa sanansa edes kaupungissa, sanoen:

“Ey budalalar, budalalığı ne zamana dek seveceksiniz? Alaycılar ne zamana dek alay etmekten zevk alacak? Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?

Kuinka kauvan te tyhmät tahdotte olla taitamattomat, ja pilkkakirveet rakastaa naurua? ja te hullut vihata opetusta?

Uyardığımda yola gelin, o zaman size yüreğimi açar, Sözlerimi anlamanıza yardım ederim.

Kääntäkäät itsenne minun kuritukseni puoleen: katso, ja minä tuon teille henkeni edes, ja ilmoitan teille sanani;

Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz. Elimi uzattım, umursayan olmadı.

Että minä kutsuin teitä, ja te estelitte teitänne: minä kokotin käteni, ja ei yksikään ottanut siitä vaaria,

Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi, Uyarılarımı duymak istemediniz.

Te hylkäsitte kaiken neuvoni, ja ette tahtoneet kuritustani;

Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. Belaya uğradığınızda, Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, Sizinle alay edeceğim.

Niin minä myös nauran teidän vahinkoanne, ja pilkkaan teitä, kuin teidän päällenne tulee se, jota te pelkäätte,

Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. Belaya uğradığınızda, Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, Sizinle alay edeceğim.

Kuin se tulee, jota te pelkäätte, niinkuin rajuilma, ja tuska niinkuin tuulispää; kuin teidän päällenne tulee ahdistus ja vaiva.

O zaman beni çağıracaksınız, Ama yanıtlamayacağım. Var gücünüzle arayacaksınız beni, Ama bulamayacaksınız.

Silloin he minua avuksensa huutavat, ja en minä kuule heitä: varhain he etsivät minua, ja ei löydä minua.

Çünkü bilgiden nefret ettiniz. RAB’den korkmayı reddettiniz.

Että he vihasivat opetusta, ja ei ottaneet vastaan Herran pelkoa,

Öğütlerimi istemediniz, Uyarılarımın tümünü küçümsediniz.

Eikä tyytyneet minun neuvooni, mutta laittivat kaiken kuritukseni;

Bu nedenle tuttuğunuz yolun meyvesini yiyeceksiniz, Kendi düzenbazlığınıza doyacaksınız.

Niin pitää heidän syömän tiensä hedelmästä, ja neuvostansa ravituksi tuleman.

Bön adamlar dönekliklerinin kurbanı olacak. Akılsızlar kaygısızlıklarının içinde yok olup gidecek.

Sillä tyhmäin himo tappaa heidät, ja hulluin onni kadottaa heidät.

Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak, Kötülükten korkmayacak, huzur bulacak.”

Mutta joka minua kuulee, hän asuu turvallisesti, ja ei mitään pahaa pelkää.