Psalms 38

Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!

(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.

Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.

Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.

For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.

de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;

Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.

som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!

Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”

når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.

Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.

Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.

som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!

HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!

il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!