Proverbs 23

Bir önderle yemeğe oturduğunda Önüne konulana dikkat et.

Når du sidder til bords hos en Stormand, mærk dig da nøje, hvem du har for dig,

İştahına yenilecek olursan, Daya bıçağı kendi boğazına.

og sæt dig en Kniv på Struben, i Fald du er alt for sulten.

Onun lezzetli yemeklerini çekmesin canın, Böyle yemeğin ardında hile olabilir.

Attrå ikke hans lækre Retter, thi det er svigefuld kost.

Zengin olmak için didinip durma, Çıkar bunu aklından.

Slid dig ikke op for at vinde dig Rigdom, brug ej din Forstand dertil!

Servet göz açıp kapayana dek yok olur, Kanatlanıp kartal gibi göklere uçar.

Skal dit Blik flyve efter den uden at finde den? Visselig gør den sig Vinger som Ørnen, der flyver mod Himlen.

Cimrinin verdiği yemeği yeme, Lezzetli yemeklerini çekmesin canın.

Spis ej den misundeliges Brød, attrå ikke hans lækre Retter;

Çünkü yediğin her şeyin hesabını tutar, “Ye, iç” der sana, Ama yüreği senden yana değildir.

thi han sidder med karrige Tanker; han siger til dig: "Spis og drik!" men hans Hjerte er ikke med dig.

Yediğin azıcık yemeği kusarsın, Söylediğin güzel sözler de boşa gider.

Den Bid, du har spist, må du udspy, du spilder dine fagre Ord.

Akılsıza öğüt vermeye kalkma, Çünkü senin sözlerindeki sağduyuyu küçümser.

Tal ikke for Tåbens Ører, thi din kloge Tale agter han ringe.

Eski sınır taşlarının yerini değiştirme, Öksüzlerin toprağına el sürme.

Flyt ej ældgamle Skel, kom ikke på faderløses Mark;

Çünkü onların Velisi güçlüdür Ve onların davasını sana karşı O yürütür.

thi deres Løser er stærk, han fører deres Sag imod dig.

Uyarıları zihnine işle, Bilgi dolu sözlere kulak ver.

Vend dit Hjerte til Tugt, dit Øre til Kundskabs Ord.

Çocuğunu terbiye etmekten geri kalma, Onu değnekle dövsen de ölmez.

Spar ej Drengen for Tugt; når du slår ham med Riset, undgår han Døden;

Onu değnekle döversen, Canını ölüler diyarından kurtarırsın.

du slår ham vel med Riset, men redder hans Liv fra Dødsriget.

Oğlum, bilge yürekli olursan, Benim yüreğim de sevinir.

Min Søn, er dit Hjerte viist, så glæder mit Hjerte sig også,

Dudakların doğru konuştuğunda Gönlüm de coşar.

og mine Nyrer jubler, når dine Læber taler, hvad ret er!

Günahkârlara imrenmektense, Sürekli RAB korkusunda yaşa.

Dit Hjerte være ikke skinsygt på Syndere, men stadig ivrigt i HERRENs Frygt;

Böylece bir geleceğin olur Ve umudun boşa çıkmaz.

en Fremtid har du visselig da, dit Håb bliver ikke til intet.

Oğlum, dinle ve bilge ol, Yüreğini doğru yolda tut.

Hør, min Søn, og bliv viis, lad dit Hjerte gå den lige Vej.

Aşırı şarap içenlerle, Ete düşkün oburlarla arkadaşlık etme.

Hør ikke til dem, der svælger i Vin, eller dem, der frådser i Kød;

Çünkü ayyaş ve obur kişi yoksullaşır, Uyuşukluk da insana paçavra giydirir.

thi Dranker og Frådser forarmes, Søvn giver lasede Klæder.

Sana yaşam veren babanın sözlerine kulak ver, Yaşlandığı zaman anneni hor görme.

Hør din Fader, som avlede dig, ringeagt ikke din gamle Moder!

Gerçeği satın al ve satma; Bilgeliği, terbiyeyi, aklı da.

Køb Sandhed og sælg den ikke, Visdom, Tugt og Forstand.

Doğru kişinin babası coştukça coşar, Bilgece davranan oğulun babası sevinir.

Den retfærdiges Fader jubler; har man avlet en Vismand, glædes man ved ham;

Annenle baban seninle coşsun, Seni doğuran sevinsin.

din Fader og Moder glæde sig, hun, der fødte dig, juble!

Oğlum, beni yürekten dinle, Gözünü gittiğim yoldan ayırma.

Giv mig dit Hjerte, min Søn, og lad dine Øjne synes om mine Veje!

Çünkü fahişe derin bir çukur, Ahlaksız kadın dar bir kuyudur.

Thi en bundløs Grav er Skøgen, den fremmede Kvinde, en snæver Brønd;

Evet, soyguncu gibi pusuda bekler Ve birçok erkeği yoldan çıkarır.

ja, som en Stimand ligger hun på Lur og øger de troløses Tal blandt Mennesker.

Ah çeken kim? Vah çeken kim? Kimdir çekişip duran? Yakınan kim? Boş yere yaralanan kim? Gözleri kanlı olan kim?

Hvem har Ak, og hvem har Ve, hvem har Kiv, og hvem har Klage? Hvem har Sår uden Grund, hvem har sløve Øjne?

İçmeye oturup kalkamayanlar, Karışık şarapları denemeye gidenlerdir.

De, som sidder sent over Vinen, som kommer for at smage den stærke Drik.

Şarabın kızıl rengine, Kadehte ışımasına, Boğazdan aşağı süzülüvermesine bakma.

Se ikke til Vinen, hvor rød den er, hvorledes den perler i Bægeret; den glider så glat,

Sonunda yılan gibi ısırır, Engerek gibi sokar.

men bider til sidst som en Slange og spyr sin Gift som en Øgle;

Gözlerin garip şeyler görür, Aklından ahlaksızlıklar geçer.

dine Øjne skuer de sælsomste Ting, og bagvendt taler dit Hjerte;

Kendini kâh denizin ortasında, Kâh gemi direğinin tepesinde yatıyor sanırsın.

du har det, som lå du midt i Havet, som lå du oppe på en Mastetop.

“Dövdüler beni ama incinmedim, Vurdular ama farketmedim” dersin, “Yeniden içmek için ne zaman ayılacağım?”

"De slog mig, jeg følte ej Smerte, gav mig Hug, jeg mærked det ikke; når engang jeg vågner igen, så søger jeg atter til Vinen!"