Job 40

RAB Eyüp’e şöyle dedi:

Og HERREN svarede Job og sagde:

“Her Şeye Gücü Yeten’le çatışan O’nu yola getirebilir mi? Tanrı’yı suçlayan yanıtlasın.”

Vil den trættekære tvistes med den Almægtige? Han, som revser Gud, han svare herpå!

O zaman Eyüp RAB’bi şöyle yanıtladı:

Da svarede Job HERREN og sagde:

“Bak, ben değersiz biriyim, Sana nasıl yanıt verebilirim? Ağzımı elimle kapıyorum.

Se, jeg er ringe, hvad skal jeg svare? Jeg lægger min Hånd på min Mund!

Bir kez konuştum, yanıt almadım, İkinci kez konuşamam artık.”

Een Gang har jeg talt, gentager det ikke, to Gange, men gør det ej mer!

RAB kasırganın içinden Eyüp’ü şöyle yanıtladı:

Da svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:

“Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.

"Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!

“Adaletimi boşa mı çıkaracaksın? Kendini haklı çıkarmak için beni mi suçlayacaksın?

Mon du vil gøre min Ret til intet, dømme mig, for af du selv kan få Ret?

Sende Tanrı’nın bileği gibi bilek var mı? Sesin O’nunki gibi gürleyebilir mi?

Har du en Arm som Gud, kan du tordne med Brag som han?

Öyleyse şan ve şerefe bürün, Görkem ve yücelik kuşan.

Smyk dig med Højhed og Storhed, klæd dig i Glans og Herlighed!

Gazabının ateşini saç, Gururluya bakıp onu alçalt.

Udgyd din Vredes Strømme, slå de stolte ned med et Blik,

Gururluya bakıp onu çökert, Kötüleri bulundukları yerde ez.

bøj med et Blik de stolte og knus på Stedet de gudløse,

Hepsini birlikte toprağa göm, Mezarda yüzlerini kefenle sar.

skjul dem i Støvet til Hobe og lænk deres Åsyn i Skjulet!

O zaman sağ kolunun seni kurtarabileceğini Ben de kabul ederim.

Så vil jeg også love dig for Sejren, din højre har vundet.

“Seninle birlikte yarattığım Behemot’a bak, Sığır gibi ot yiyor.

Se Nilhesten! Den har jeg skabt såvel som dig. Som Oksen æder den Græs.

Bak, ne güç var belinde, Karnının kasları ne güçlü!

Se, hvilken Kraft i Lænderne og hvilken Styrke i Bugens Muskler!

Kuyruğunu sedir ağacı gibi sallıyor, Sımsıkıdır uyluk lifleri.

Halen holder den stiv som en Ceder, Bovens Sener er flettet sammen;

Kemikleri tunç borular, Kaburgaları demir çubuklar gibidir.

dens Knogler er Rør af, Kobber, Benene i den som Stænger af Jern.

Tanrı’nın yapıtları arasında ilk sırayı alır, Yalnız Yaratıcısı ona kılıçla yaklaşır.

Den er Guds ypperste Skabning, skabt til at herske over de andre;

Tepeler ürünlerini ona getirir, Bütün yabanıl hayvanlar yanında oynaşır.

thi Foder til den bærer Bjergene, hvor Markens Vildt har Legeplads.

Hünnap çalıları altında, Kamışlarla örtülü bir bataklıkta yatar.

Den lægger sig hen under Lotusbuske, i Skjul af Siv og Rør;

Hünnaplar onu gölgelerinde saklar, Vadideki kavaklar kuşatır.

Lotusbuskene giver den Tag og Skygge, Bækkens Pile yder den Hegn.

Irmak coşsa bile o ürkmez, Güvenlik içindedir, Şeria Irmağı boğazına dayansa bile.

Den taber ej Modet, når Jordan stiger, er rolig, om Strømmen end svulmer mod dens Gab.

Gözleri açıkken kim onu tutabilir, Kim kancayla burnunu delebilir?

Hvem kan gribe den i dens Tænder og trække Reb igennem dens Snude?