Psalms 22

[] Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

Zborovođi. Po napjevu "Košuta u zoru". Psalam. Davidov.

Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.

Oysa sen kutsalsın, İsrail’in övgüleri üzerine taht kuran sensin.

Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.

Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.

A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!

Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.

U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;

Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.

k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.

[] Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,

A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.

[] “Sırtını RAB’be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”

Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:

Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.

"U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!"

Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.

Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.

Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.

Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.

Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.

Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.

Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.

Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.

[] Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.

Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.

Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.

Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,

[] Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.

sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.

Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!

Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.

Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!

Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!

Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.

[] Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:

Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!

Ey sizler, RAB’den korkanlar, O’na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O’nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O’na saygı gösterin!

A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.

Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

"Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!

Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.

Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo."

Yoksullar yiyip doyacak, RAB’be yönelenler O’na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!

Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.

Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB’be dönecek, Ulusların bütün soyları O’nun önünde yere kapanacak.

Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!

Çünkü egemenlik RAB’bindir, Ulusları O yönetir.

Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.

Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O’nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O’nun önünde.

Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.

Gelecek kuşaklar O’na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.

Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,

O’nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.

njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat' [ (Psalms 22:32) slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: "Ovo učini Jahve!" ]