Matthew 14

[] O günlerde İsa’yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya’dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”

А в онова време четверовластникът Ирод чу слуха за Иисус

[] O günlerde İsa’yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya’dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”

и каза на слугите си: Това е Йоан Кръстител – той е възкръснал от мъртвите и затова тези сили действат чрез него.

[] Hirodes, kardeşi Filipus’un karısı Hirodiya yüzünden Yahya’yı tutuklatmış, bağlatıp zindana attırmıştı.

Защото Ирод беше хванал Йоан и го беше вързал и хвърлил в тъмница заради Иродиада, жената на брат си Филип;

[] Çünkü Yahya Hirodes’e, “O kadınla evlenmen Kutsal Yasa’ya aykırıdır” demişti.

понеже Йоан му казваше: Не ти е позволено да я имаш.

Hirodes Yahya’yı öldürtmek istemiş, ama halktan korkmuştu. Çünkü halk Yahya’yı peygamber sayıyordu.

И Ирод искаше да го убие, но се боеше от множеството, защото го считаха за пророк.

Hirodes’in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya’nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes’in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.

А когато празнуваха рождения ден на Ирод, дъщерята на Иродиада танцува по средата и угоди на Ирод.

Hirodes’in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya’nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes’in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.

Затова той с клетва й обеща да й даде каквото и да му поиска.

Kız, annesinin kışkırtmasıyla, “Bana şimdi, bir tepsi üzerinde Vaftizci Yahya’nın başını ver” dedi.

А тя, подучена от майка си, каза: Дай ми тук, на блюдо, главата на Йоан Кръстител.

Kral buna çok üzüldüyse de, konuklarının önünde içtiği anttan ötürü bu dileğin yerine getirilmesini buyurdu.

Царят се наскърби, но заради клетвата си и заради седящите с него заповяда да й се даде;

Adam gönderip zindanda Yahya’nın başını kestirdi.

и прати да обезглавят Йоан в тъмницата.

Kesik baş tepsiyle getirilip kıza verildi, kız da bunu annesine götürdü.

И донесоха главата му на блюдо и я дадоха на момичето, а то я занесе на майка си.

Yahya’nın öğrencileri gelip cesedi aldılar ve gömdüler. Sonra gidip İsa’ya haber verdiler.

А учениците му, като дойдоха, взеха тялото и го погребаха; после дойдоха и казаха на Иисус.

İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp O’nu yaya olarak izledi.

Когато Иисус чу това, се оттегли оттам с кораб на едно уединено място настрана. А множествата, като чуха, Го последваха пеша от градовете.

İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve hasta olanlarını iyileştirdi.

И Той, като излезе, видя голямо множество, смили се над тях и изцели болните им.

Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler, “Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”

А като се свечери, учениците дойдоха при Него и казаха: Мястото е уединено и времето е вече напреднало; разпусни множествата да отидат по селата и да си купят храна.

İsa, “Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin” dedi.

А Иисус им каза: Няма нужда да отиват – дайте им вие да ядат.

Öğrenciler, “Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki” dediler.

А те Му казаха: Имаме тук само пет хляба и две риби.

İsa, “Onları buraya, bana getirin” dedi.

А Той каза: Донесете ги тук при Мен.

Halka çayıra oturmalarını buyurduktan sonra, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri bölüp öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar.

Тогава, като заповяда на множествата да насядат на тревата, взе петте хляба и двете риби, погледна към небето и благослови; и като разчупи хлябовете, ги даде на учениците, а учениците – на хората.

Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu topladılar.

И всички ядоха и се наситиха; и вдигнаха останалите къшеи – дванадесет пълни коша.

Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, yaklaşık beş bin erkekti.

А онези, които ядоха, бяха около пет хиляди мъже, освен жените и децата.

Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.

И начаса Иисус накара учениците да влязат в кораба и да отидат преди Него на другата страна, докато разпусне множествата.

Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam olurken orada yalnızdı.

И като разпусна множествата, се изкачи на хълма да се помоли насаме. И като се свечери, Той беше там сам.

O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu. Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.

А корабът беше вече в средата на езерото, блъскан от вълните, защото вятърът беше насрещен.

Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.

А в четвъртата стража на нощта Той дойде към тях, като вървеше по езерото.

Öğrenciler, O’nun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. “Bu bir hayalet!” diyerek korkuyla bağrıştılar.

И учениците, като Го видяха да ходи по езерото, се изплашиха, мислейки, че е призрак, и извикаха от страх.

Ama İsa hemen onlara seslenerek, “Cesur olun, benim, korkmayın!” dedi.

А Иисус веднага им проговори, като каза: Дерзайте! Аз съм; не се бойте.

Petrus buna karşılık, “Ya Rab” dedi, “Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.”

А Петър в отговор Му каза: Господи, ако си Ти, заповядай ми да дойда при Теб по водата.

İsa, “Gel!” dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsa’ya yaklaştı.

А Той каза: Ела. И Петър слезе от кораба и вървеше по водата, за да отиде при Иисус.

Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. “Ya Rab, beni kurtar!” diye bağırdı.

Но като видя (силния) вятър, се уплаши и като потъваше, извика: Господи, спаси ме!

İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, “Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?” dedi.

И Иисус веднага простря ръка, хвана го и му каза: Маловерецо, защо се усъмни?

Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.

И като влязоха в кораба, вятърът утихна.

Teknedekiler, “Sen gerçekten Tanrı’nın Oğlu’sun” diyerek O’na tapındılar.

А онези, които бяха в кораба, Му се поклониха и казаха: Наистина Ти си Божи Син!

Gölü aşıp Ginnesar’da karaya çıktılar.

И като преминаха езерото, дойдоха в Генисаретската земя.

Yöre halkı İsa’yı tanıyınca çevreye haber saldı. Bütün hastaları O’na getirdiler.

И когато тамошните мъже Го познаха, разпратиха по цялата онази околност и доведоха при Него всичките болни;

Giysisinin eteğine bir dokunsak diye yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi iyileşti.

и Го молеха да се допрат само до полата на дрехата Му; и колкото се допряха, оздравяха.