Job 4

Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

І відповів теманянин Еліфаз та й сказав:

Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?

Коли спробувать слово до тебе, чи мука не буде ще більша? Та хто стримати зможе слова?

Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.

Таж ти багатьох був навчав, а руки ослаблі зміцняв,

Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.

того, хто спотикавсь, підіймали слова твої, а коліна тремткі ти зміцняв!

Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.

А тепер, як нещастя на тебе найшло, то ти змучився, тебе досягло воно і ти налякався...

Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?

Хіба не була богобійність твоя за надію твою, за твоє сподівання невинність доріг твоїх?

Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?

Пригадай но, чи гинув невинний, і де праведні вигублені?

Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.

Як я бачив таких, що орали були беззаконня, та сіяли кривду, то й жали її:

Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.

вони гинуть від подиху Божого, і від духу гнівного Його погибають!

Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.

Левине ричання й рик лютого лева минає, і левчукам вилущаються зуби.

Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.

Гине лев, як немає здобичі, і левенята левиці втікають.

Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.

І закрадається слово до мене, і моє ухо почуло ось дещо від нього.

Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,

у роздумуваннях над нічними видіннями, коли міцний сон обіймає людей,

Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.

спіткав мене жах та тремтіння, і багато костей моїх він струсонув,

Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.

і дух перейшов по обличчі моїм, стало дуба волосся на тілі моїм...

Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,

Він стояв, але я не пізнав його вигляду, образ навпроти очей моїх був, і тихий голос почув я:

Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?

Хіба праведніша людина за Бога, хіба чоловік за свойого Творця є чистіший?

Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:

Таж рабам Своїм Він не йме віри, і накладає вину й на Своїх Анголів!

Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!

Що ж тоді мешканці глиняних хат, що в поросі їхня основа? Як міль, вони будуть розчавлені!

Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.

Вони товчені зранку до вечора, і без помочі гинуть назавжди...

Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.

Слава їхня минається з ними, вони помирають не в мудрості!...