Psalms 102

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
Bön av en betryckt, när han försmäktar och utgjuter sitt bekymmer inför HERREN.
Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
 HERRE, hör min bön,  och låt mitt rop komma inför dig.
Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
 Dölj icke ditt ansikte för mig,      när jag är i nöd.  Böj ditt öra till mig;  när jag ropar,      så skynda att svara mig.
Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
 Ty mina dagar hava försvunnit såsom rök,  benen i min kropp äro förtorkade såsom av eld.
Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
 Mitt hjärta är förbränt såsom gräs och förvissnat;  ty jag förgäter att äta mitt bröd.
Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
 För min högljudda suckans skull  tränga benen i min kropp ut till huden.
Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
 Jag är lik en pelikan i öknen,  jag är såsom en uggla bland ruiner.
Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
 Jag får ingen sömn och har blivit lik      en ensam fågel på taket.
Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
 Hela dagen smäda mig mina fiender;  de som rasa mot mig förbanna med mitt namn.
Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
 Ty jag äter aska såsom bröd  och blandar min dryck med gråt,
Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
 för din vredes och förtörnelses skull,  därför att du har gripit mig och kastat mig bort.
Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
 Mina dagar äro såsom skuggan, när den förlänges,  och jag själv förvissnar såsom gräs.
Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
 Men du, o HERRE,      tronar evinnerligen,  och din åminnelse varar från släkte till släkte.
Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
 Du skall stå upp      och förbarma dig över Sion;  se, det är tid att du bevisar det nåd;      ja, stunden har kommit.
Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
 Ty dina tjänare hava dess stenar kära  och ömka sig över dess grus.
Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
 Då skola hedningarna frukta HERRENS namn  och alla jordens konungar din härlighet,
Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
 när en gång HERREN har byggt upp Sion  och uppenbarat sig i sin härlighet;
Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
 när han har vänt sig till de utblottades bön  och upphört att förakta deras bön.
Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
 Det skall tecknas upp      för ett kommande släkte,  och det folk som varder skapat      skall lova HERREN,
Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
 att han har blickat ned      från sin heliga höjd,  att HERREN har skådat      från himmelen ned till jorden,
Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
 för att höra den fångnes klagan,  för att befria dödens barn,
Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
 på det att man i Sion      må förkunna HERRENS namn  och hans lov i Jerusalem,
Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
 när alla folk församlas,  och alla riken, för att tjäna HERREN.
Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
 Han har på vägen nedböjt min kraft,  han har förkortat mina dagar.
Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
 Jag säger: Min Gud,      tag mig icke bort i mina halva dagar,  du vilkens år vara från släkte till släkte.
Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
 I urtiden lade du jordens grund,  och himlarna äro dina händer verk:
Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
 de skola förgås, men du förbliver,  de skola alla nötas ut såsom en klädnad;  du skall förvanda dem såsom man byter om sin dräkt, och de fara hän.
Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
 Men du är densamme,  och dina år skola icke hava någon ände. [ (Psalms 102:29)  Dina tjänares barn skola få bo i landet,  och deras avkomma skall bestå inför dig. ]