Psalms 102

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn.

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

men du er den samme, og dine år får ingen ende. Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.