Job 28

Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.
Bizony az ezüstnek bányája van, és helye az aranynak, a hol tisztítják.
Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.
A vasat a földből hozzák elő, a követ pedig érczczé olvasztják.
Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.
Határt vet *az ember* a setétségnek, és átkutatja egészen és végig a homálynak és a halál árnyékának kövét.
Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.
Aknát tör távol a lakóktól: mintha lábukról is megfelejtkeznének, alámerülnek és lebegnek emberektől messze.
Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.
Van föld, a melyből kenyér terem, alant pedig fel van forgatva, mintegy tűz által;
Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.
Köveiben zafir található, göröngyeiben arany van.
Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:
Van ösvény, a melyet nem ismer a sas, sem a sólyom szeme nem látja azt.
Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,
Nem tudják azt büszke vadak, az oroszlán sem lépked azon.
Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.
Ráveti kezét *az ember* a kovakőre, a hegyeket tövükből kiforgatja.
Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.
A sziklákban tárnákat hasít, és minden drága dolgot meglát a szeme.
Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.
Elköti a folyók szivárgását, az elrejtett dolgot pedig világosságra hozza.
Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?
De a bölcseség hol található, és az értelemnek hol van a helye?
Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.
Halandó a hozzá vivő utat nem ismeri, az élők földén az nem található.
Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.
A mélység azt mondja: Nincsen az bennem; a tenger azt mondja: én nálam sincsen.
Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.
Színaranyért meg nem szerezhető, ára ezüsttel meg nem fizethető.
Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.
Nem mérhető össze Ofir aranyával, nem drága onikszszal, sem zafirral.
Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.
Nem ér fel vele az arany és gyémánt, aranyedényekért be nem cserélhető.
Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.
Korall és kristály említni sem való; a bölcseség ára drágább a gyöngyöknél.
Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.
Nem ér fel vele Kúsnak topáza, színaranynyal sem mérhető össze.
Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?
A bölcseség honnan jő tehát, és hol van helye az értelemnek?
Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.
Rejtve van az minden élő szemei előtt, az ég madarai elől is fedve van.
Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.
A pokol és halál azt mondják: *Csak* hírét hallottuk füleinkkel!
Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.
Isten tudja annak útját, ő ismeri annak helyét.
Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;
Mert ő ellát a föld határira, ő lát mindent az ég alatt.
Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.
Mikor a szélnek súlyt szerzett, és a vizeket mértékre vette;
Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:
Mikor az esőnek határt szabott, és mennydörgő villámoknak útat:
Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.
Akkor látta és kijelentette azt, megalapította és meg is vizsgálta azt.
At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.
Az embernek pedig mondá: Ímé az Úrnak félelme: az a bölcseség, és az értelem: a gonosztól való eltávozás.