Psalms 102

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃
Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃
Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃
Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃
Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃
Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃
Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃
Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃
Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃
Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃
Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃
Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃
Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃
Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃
Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃
Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃
Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃
Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃
Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃
Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃
Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃
Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃
Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
ענה בדרך כחו קצר ימי׃
Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃
Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃
Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃
Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃
Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃