Job 4

Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:
Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
"Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!
Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;
Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.
Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!
Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?
Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.
Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.
Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.
Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.
Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.
Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,
Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.
Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.
Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:
Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -
Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:
Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.
Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'