Job 3

Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.

Napokon otvori Job usta i prokle dan svoj;

At si Job ay sumagot, at nagsabi,

poče svoju besjedu i reče:

Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.

"O, ne bilo dana kad sam se rodio i noći što javi: 'Začeo se dječak!'

Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.

U crnu tminu dan taj nek se prometne! S visina se njega Bog ne spominjao, svjetlost sunčeva ne svijetlila mu više!

Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.

Mrak i sjena smrtna o nj se otimali, posvema ga tmina gusta prekrila, pomrčine dnevne stravom ga morile!

Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.

O, da bi ga tama svega presvojila, nek' se ne dodaje danima godine, nek' ne ulazi u brojenje mjeseci!

Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.

A noć ona bila žalosna dovijeka, ne čulo se u njoj radosno klicanje!

Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.

Prokleli je oni štono dan proklinju i Levijatana probudit' su kadri!

Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:

Pomrčale zvijezde njezina svanuća, zaludu se ona vidjelu nadala, i zorinih vjeđa ne gledala nigda!

Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.

Što mi od utrobe ne zatvori vrata da sakrije muku od mojih očiju!

Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?

Što nisam mrtav od krila materina, što ne izdahnuh izlazeć' iz utrobe?

Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?

Čemu su me dva koljena prihvatila i dojke dvije da me nejaka podoje?

Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:

U miru bih vječnom počivao sada, spavao bih, pokoj svoj bih uživao

Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;

s kraljevima i savjetnicima zemlje koji su sebi pogradili grobnice,

O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:

ili s knezovima, zlatom bogatima, što su kuće svoje srebrom napunili.

O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.

Ne bih bio - k'o nedonošče zakopano, k'o novorođenče što svjetla ne vidje.

Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.

Zlikovci se više ne obijeste ondje, iznemogli tamo nalaze počinka.

Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.

Sužnjeve na miru tamo ostavljaju: ne slušaju više poviku stražara.

Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.

Malen ondje leži zajedno s velikim, rob je slobodan od gospodara svoga.

Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;

Čemu darovati svjetlo nesretniku i život ljudima zagorčene duše

Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;

koji smrt ištu, a ona ne dolazi, i kao za blagom za njome kopaju?

Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?

Grobnom bi se humku oni radovali, klicali od sreće kad bi grob svoj našli.

Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?

Što će to čovjeku kom je put sakriven, koga je Bog sa svih strana zapriječio?

Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.

Zato videć' hranu, uzdahnuti moram, k'o voda se moji razlijevaju krici.

Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.

Obistinjuje se moje strahovanje, snalazi me, evo, čega god se bojah.

Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.

Pokoja ni mira meni više nema, u mukama mojim nikad mi počinka."