Proverbs 17

Maigi ang isang tuyong subo at may katahimikan, kay sa bahay na may laging pistahan na may kaalitan.

设筵满屋，大家相争，不如有块干饼，大家相安。

Ang lingkod na gumagawang may kapantasan ay nagpupuno sa anak na nakahihiya, at siya'y makakabahagi sa mana ng magkakapatid.

仆人办事聪明，必管辖贻羞之子，又在众子中同分产业。

Ang dalisayan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto: nguni't sinusubok ng Panginoon ang mga puso.

鼎为炼银，炉为炼金；惟有耶和华熬炼人心。

Ang manggagawa ng kasamaan ay nakikinig sa masasamang labi; at ang sinungaling ay nakikinig sa masamang dila.

行恶的，留心听奸诈之言；说谎的，侧耳听邪恶之语。

Sinomang tumutuya sa dukha ay dumudusta sa Maylalang sa kaniya: at ang natutuwa sa kasakunaan ay walang pagsalang parurusahan.

戏笑穷人的，是辱没造他的主；幸灾乐祸的，必不免受罚。

Ang mga anak ng mga anak ay putong ng mga matatandang tao; at ang kaluwalhatian ng mga anak ay ang kanilang mga magulang.

子孙为老人的冠冕；父亲是儿女的荣耀。

Ang marilag na pananalita ay hindi nagiging mabuti sa mangmang: lalo na ang magdarayang mga labi, sa isang pangulo.

愚顽人说美言本不相宜，何况君王说谎话呢？

Ang suhol ay parang mahalagang bato sa mga mata ng nagtatamo: saan man pumihit ay gumiginhawa.

贿赂在餽送的人眼中看为宝玉，随处运动都得顺利。

Ang nagtatakip ng pagsalangsang ay humahanap ng pagibig: nguni't ang nagdadadaldal tungkol sa anoman ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.

遮掩人过的，寻求人爱；屡次挑错的，离间密友。

Ang saway ay nanasok na taimtim sa isang naguunawa, kay sa isang daang hampas sa mangmang.

一句责备话深入聪明人的心，强如责打愚昧人一百下。

Ang hinahanap lamang ng masamang tao ay panghihimagsik; kaya't isang mabagsik na sugo ay susuguin laban sa kaniya.

恶人只寻背叛，所以必有严厉的使者奉差攻击他。

Masalubong ang tao ng oso na nanakawan ng kaniyang mga anak, maigi kay sa mangmang sa kaniyang kamangmangan.

宁可遇见丢崽子的母熊，不可遇见正行愚妄的愚昧人。

Sinomang gumaganti ng kasamaan sa mabuti, kasamaan ay hindi hihiwalay sa kaniyang bahay.

以恶报善的，祸患必不离他的家。

Ang pasimula ng pagkakaalit ay gaya ng pagbuga ng tubig: kaya't iwan ninyo ang pagtatalo, bago maginit sa pagkakaalit.

纷争的起头如水放开，所以，在争闹之先必当止息争竞。

Siya na umaaring ganap sa masama, at siya na nagpaparusa sa matuwid, kapuwa sila kasuklamsuklam sa Panginoon.

定恶人为义的，定义人为恶的，这都为耶和华所憎恶。

Bakit may halaga sa kamay ng mangmang upang ibili ng karunungan, gayong wala siyang pagkaunawa?

愚昧人既无聪明，为何手拿价银买智慧呢？

Ang kaibigan ay umiibig sa lahat ng panahon, at ang kapatid ay ipinanganak na ukol sa kasakunaan.

朋友乃时常亲爱，弟兄为患难而生。

Ang taong walang unawa ay nakikikamay, at nagiging mananagot sa harapan ng kaniyang kapuwa.

在邻舍面前击掌作保乃是无知的人。

Ang umiibig sa pagsalangsang ay umiibig sa pagkakaalit: ang nagtataas ng kaniyang pintuan ay humahanap ng kapahamakan.

喜爱争竞的，是喜爱过犯；高立家门的，乃自取败坏。

Siyang may magdarayang puso ay hindi nakakasumpong ng mabuti: at siyang may suwail na dila ay nahuhulog sa karalitaan.

心存邪僻的，寻不著好处；舌弄是非的，陷在祸患中。

Ang nanganganak ng mangmang ay sa kaniyang kapanglawan: at ang ama ng mangmang ay walang kagalakan.

生愚昧子的，必自愁苦；愚顽人的父毫无喜乐。

Ang masayang puso ay mabuting kagamutan: nguni't ang bagbag na diwa ay tumutuyo ng mga buto.

喜乐的心乃是良药；忧伤的灵使骨枯干。

Ang masama ay tumatanggap ng suhol mula sa sinapupunan, upang ipahamak ang daan ng kahatulan.

恶人暗中受贿赂，为要颠倒判断。

Karunungan ay nasa harap ng mukha ng naguunawa: nguni't ang mga mata ng mangmang ay nasa mga wakas ng lupa.

明哲人眼前有智慧；愚昧人眼望地极。

Ang mangmang na anak ay hirap sa kaniyang ama, at kapaitan sa nanganak sa kaniya.

愚昧子使父亲愁烦，使母亲忧苦。

Parusahan naman ang matuwid ay hindi mabuti, ni saktan man ang mahal na tao dahil sa kanilang katuwiran.

刑罚义人为不善；责打君子为不义。

Siyang nagtitipid ng kaniyang mga salita ay may kaalaman: at siyang may diwang malamig ay taong naguunawa.

寡少言语的，有知识；性情温良的，有聪明。

Ang mangmang man, pagka siya'y tumatahimik, ay nabibilang na pantas: pagka kaniyang tinitikom ang kaniyang mga labi, ay inaari siyang mabait.

愚昧人若静默不言也可算为智慧；闭口不说也可算为聪明。