Psalms 44

För sångmästaren; av Koras söner; en sång.

Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

 Gud, med våra öron hava vi hört,      våra fäder hava förtäljt därom för oss:  om den gärning du gjorde i deras dagar,  i forntidens dagar.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

 Det var du som med din hand  utrotade hedningarna, men planterade dem;  du fördärvade andra folk, men dem lät du utbreda sig.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

 Ty icke med sitt svärd intogo de landet,  och deras egen arm gav dem icke seger,  utan din högra hand och din arm  och ditt ansiktes ljus, ty du hade behag till dem.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

 Du, densamme, är min konung, o Gud;  så tillsäg nu Jakob seger.

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

 Med din hjälp kunna vi stöta ned våra ovänner  och i ditt namn förtrampa våra motståndare.

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

 Ty icke på min båge förlitar jag mig,  och mitt svärd kan icke giva mig seger;

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

 nej, du giver oss seger över våra ovänner,  och dem som hata oss låter du komma på skam.

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

 Gud lova vi alltid,  och ditt namn prisa vi evinnerligen.  Sela.

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

 Och dock har du nu förkastat oss och låtit oss varda till blygd,  och du drager icke ut med våra härar.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

 Du låter oss vika tillbaka för ovånnen,  och de som hata oss taga sig byte.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

 Du låter oss bliva uppätna såsom får,  och bland hedningarna han du förstrött oss.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

 Du säljer ditt folk för ett ringa pris,  stor är icke den vinst du har gjort därpå.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

 Du låter oss bliva till smälek för våra grannar,  till spott och hån för dem som bo omkring oss.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

 Du gör oss till ett ordspråk bland hedningarna,  du låter folken skaka huvudet åt oss.

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

 Hela dagen är min smälek inför mig,  och blygsel höljer mitt ansikte,

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

 när jag hör smädarens och lastarens tal,  när jag ser fienden och den hämndgirige.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

 Allt detta har kommit över oss,  och vi hava dock icke förgätit dig,  ej heller svikit ditt förbund.

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

 Våra hjärtan avföllo icke,  och våra steg veko ej av ifrån din väg,

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

 så att du därför har krossat oss i schakalers land  och övertäckt oss med dödsskugga.

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

 Om vi hade förgätit vår Guds namn  och uträckt våra händer till en främmande gud,

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

 månne icke Gud skulle hava utrannsakat det,  han som känner hjärtats lönnligheter?

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

 Nej, för din skull varda vi dödade hela dagen  och bliva aktade såsom slaktfår.

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

 Vakna upp; varför sover du, Herre?  Vakna, förkasta oss icke för alltid.

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

 Varför döljer du ditt ansikte  och förgäter vårt lidande och trångmål?

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

 Se, vår själ är nedböjd i stoftet,  vår kropp ligger nedtryckt till jorden. [ (Psalms 44:27)  Stå upp till vår hjälp,  och förlossa oss för din nåds skull. ]

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.