Job 13

 Ja, alltsammans har mitt öga sett,  mitt öra har hört det och nogsamt givit akt.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

 Vad I veten, det vet också jag;  icke står jag tillbaka för eder.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

 Men till den Allsmäktige vill jag nu tala,  det lyster mig att gå till rätta med Gud.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

 Dock, I ären män som spinna ihop lögn,  allasammans hopsätten I fåfängligt tal.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

 Om I ändå villen alldeles tiga!  Det kunde tillräknas eder som vishet.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

 Hören nu likväl mitt klagomål,  och akten på mina läppars gensagor.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

 Viljen I försvara Gud med orättfärdigt tal  och honom till förmån bruka oärligt tal?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

 Skolen I visa eder partiska för honom  eller göra eder till sakförare för Gud?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

 Icke kan sådant ändas väl,  när han håller räfst med eder?  Eller kunnen I gäckas med honom,  såsom man kan gäckas med en människa?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

 Nej, förvisso skall han straffa eder,  om I visen en hemlig partiskhet.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

 Sannerligen, hans majestät skall då förskräcka eder,  och fruktan för honom skall falla över eder.

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

 Edra tänkespråk skola då bliva visdomsord av aska,  edra försvarsverk varda såsom vallar av ler.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

 Tigen nu för min, så skall jag tala,  gånge så över mig vad det vara må.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

 Ja, huru det än går, vill jag fatta mitt kött mellan tänderna  och taga min själ i min hand.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

 Må han dräpa mig, jag hoppas intet annat;  min vandel vill jag ändå hålla fram inför honom.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

 Redan detta skall lända mig till frälsning,  ty ingen gudlös dristar komma inför honom.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

 Hören, hören då mina ord,  och låten min förklaring tränga in i edra öron.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

 Se, här lägger jag saken fram;  jag vet att jag skall befinnas hava rätt.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

 Eller gives det någon som kan vederlägga mig?  Ja, då vill jag tiga -- och dö.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

 Allenast två ting må du ej göra mot mig,  så behöver jag ej dölja mig inför ditt ansikte:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

 din hand må du ej låta komma mig när,  och fruktan för dig må icke förskräcka mig.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

 Sedan må du åklaga, och jag vill svara,  eller ock skall jag tala, och du må gendriva mig.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

 Huru är det alltså med mina missgärningar och synder?  Låt mig få veta min överträdelse och synd.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

 Varför döljer du ditt ansikte  och aktar mig såsom din fiende?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

 Vill du skrämma ett löv som drives av vinden,  vill du förfölja ett borttorkat strå?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

 Du skriver ju bedrövelser på min lott  och giver mig till arvedel min ungdoms missgärningar;

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

 du sätter mina fötter i stocken,  du vaktar på alla vägar,  för mina fotsulor märker du ut stegen.

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

 Och detta mot en som täres bort lik murket trä,  en som liknar en klädnad sönderfrätt av mal!

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.