Psalms 102

Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de JEHOVÁ derramare su lamento. JEHOVÁ, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti.
Lapriyè yon moun ki anba tray. Li pa kapab sipòte ankò. L'ap rakonte Bondye ka li.
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme.
Seyè, koute m' non lè m'ap lapriyè, se pou rèl mwen rive nan zòrèy ou.
Porque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados.
Pa vire do ban mwen lè mwen nan traka. Panche zòrèy ou bò kote m'. Prese vin reponn mwen lè m'ap rele ou.
Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan.
Lavi m' ap disparèt tankou lafimen. Mwen gen yon lafyèb nan zo.
Por la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne.
Mwen anba gwo kou. Mwen tankou zèb koupe k'ap cheche. Mwen sitèlman boulvèse, mwen pa menm chonje manje.
Soy semejante al pelícano del desierto; Soy como el búho de las soledades.
Mwen tounen zo ak po tèlman m'ap plenn.
Velo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado.
Mwen sanble yon tako savann, mwen tankou frize ki rete nan vye kay kraze.
Cada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.
Mwen pa ka dòmi, mwen tankou yon zwezo ki pou kont li sou yon do kay.
Por lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro,
Tout lajounen lènmi m' yo ap joure m'. Moun k'ap pase m' nan rizib yo pran non m' sèvi jouman.
Á causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado.
Se sann dife ki tout manje m'. Dlo nan je m' fè yon sèl ak dlo m'ap bwè.
Mis días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba.
Ou sitèlman ankòlè, ou sitèlman fache, ou pran m', ou voye m' jete byen lwen.
Mas tú, JEHOVÁ, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación.
Kò m' ap tchoule tankou solèy k'ap kouche. M'ap cheche tankou zèb.
Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
Men ou menm, Seyè, w'ap gouvènen pou tout tan. Pitit an pitit y'ap chonje non ou!
Porque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión.
W'a leve, w'a gen pitye pou lavil Siyon an, paske li lè pou ou gen pitye pou li. Jou a rive.
Entonces temerán las gentes el nombre de JEHOVÁ, Y todos los reyes de la tierra tu gloria;
Moun k'ap sèvi ou yo renmen lavil Siyon an. Kè yo fè yo mal pou yo wè jan l'ap fini.
Por cuanto JEHOVÁ habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto;
Lè sa a, moun lòt nasyon yo va gen krentif pou Seyè a, tout wa ki sou latè va pè bèl pouvwa li.
Habrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos.
Seyè a va rebati lavil Siyon, l'a fè wè jan li gen pouvwa.
Escribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH.
L'a pran ka moun ki san sekou yo lè y'a lapriyè, wi, li p'ap meprize lapriyè yo.
Porque miró de lo alto de su santuario; JEHOVÁ miró de los cielos á la tierra,
Se pou yo ekri sa pou timoun k'ap vini yo ka konnen l', pou timoun ki poko fèt yo ka fè lwanj li.
Para oír el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte;
Seyè a rete anwo nan kay ki apa pou li a, li gade anba, li rete anwo nan syèl la, l'ap gade sou latè,
Porque cuenten en Sión el nombre de JEHOVÁ, Y su alabanza en Jerusalem,
pou l' tande jan prizonye yo ap plenn, pou l' delivre moun yo kondannen amò yo.
Cuando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á JEHOVÁ.
Konsa, moun va nonmen non Seyè a nan tout lavil Siyon an. Y'a fè lwanj li nan lavil Jerizalèm,
Él afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días.
lè tout nasyon yo ak tout gouvènman ki sou latè yo va sanble pou sèvi Seyè a.
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años.
Mwen te jenn gason toujou lè Seyè a kraze kouraj mwen: li koupe sou lavi m'.
Tú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos.
Mwen di: Bondye mwen, ou menm k'ap viv pou tout tan, pa pran m' koulye a. Mwen jenn gason toujou.
Ellos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
Se ou menm, Seyè, ki te kreye latè nan tan lontan. Se avèk men ou ou te fè syèl la.
Mas tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán.
Yo gen pou yo disparèt, men ou menm w'ap toujou la. Yo gen pou yo vin vye tankou rad. W'ap chanje yo tankou yo chanje rad, w'a mete yo sou kote.
Los hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti.
Men ou menm, ou p'ap janm chanje, ou p'ap janm mouri. Pitit sèvitè ou yo va rete nan peyi a san danje. Pitit pitit yo va toujou viv devan je ou.