Psalms 102

Ó Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Pois os meus dias se desvanecem como fumaça, e os meus ossos ardem como um tição.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que até me esqueço de comer o meu pão.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Por causa do meu doloroso gemer, os meus ossos se apegam à minha carne.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Sou semelhante ao pelicano no deserto; cheguei a ser como a coruja das ruínas.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

Vigio, e tornei-me como um passarinho solitário no telhado.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

Os meus inimigos me afrontam todo o dia; os que contra mim se enfurecem, me amaldiçoam.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida,

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

por causa da tua indignação e da tua ira; pois tu me levantaste e me arrojaste de ti.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

Os meus dias são como a sombra que declina, e eu, como a erva, me vou secando.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

Mas tu, Senhor, estás entronizado para sempre, e o teu nome será lembrado por todas as gerações.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

Tu te lenvantarás e terás piedade de Sião; pois é o tempo de te compadeceres dela, sim, o tempo determinado já chegou.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Porque os teus servos têm prazer nas pedras dela, e se compadecem do seu pó.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

As nações, pois, temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória,

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

quando o Senhor edificar a Sião, e na sua glória se manifestar,

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

atendendo à oração do desamparado, e não desprezando a sua súplica.

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

Escreva-se isto para a geração futura, para que um povo que está por vir louve ao Senhor.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Pois olhou do alto do seu santuário; dos céus olhou o Senhor para a terra,

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

para ouvir o gemido dos presos, para libertar os sentenciados à morte;

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

a fim de que seja anunciado em Sião o nome do Senhor, e o seu louvor em Jerusalém,

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

quando se congregarem os povos, e os reinos, para servirem ao Senhor.

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

Ele abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

Eu clamo: Deus meu, não me leves no meio dos meus dias, tu, cujos anos alcançam todas as gerações.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Desde a antiguidade fundaste a terra; e os céus são obra das tuas mãos.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

Eles perecerão, mas tu permanecerás; todos eles, como um vestido, envelhecerão; como roupa os mundarás, e ficarão mudados.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Mas tu és o mesmo, e os teus anos não acabarão.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

Os filhos dos teus servos habitarão seguros, e a sua descendência ficará firmada diante de ti.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.