Job 4

Então respondeu Elifaz, o temanita, e disse:

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Se alguém intentar falar-te, enfadarte-ás? Mas quem poderá conter as palavras?

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Eis que tens ensinado a muitos, e tens fortalecido as mãos fracas.

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

As tuas palavras têm sustentado aos que cambaleavam, e os joelhos desfalecentes tens fortalecido.

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

Mas agora que se trata de ti, te enfadas; e, tocando-te a ti, te desanimas.

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Porventura não está a tua confiança no teu temor de Deus, e a tua esperança na integridade dos teus caminhos?

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Lembra-te agora disto: qual o inocente que jamais pereceu? E onde foram os retos destruídos?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Conforme tenho visto, os que lavram iniquidade e semeiam o mal segam o mesmo.

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

Pelo sopro de Deus perecem, e pela rajada da sua ira são consumidos.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Cessa o rugido do leão, e a voz do leão feroz; os dentes dos leõezinhos se quebram.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Perece o leão velho por falta de presa, e os filhotes da leoa andam dispersos.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Ora, uma palavra se me disse em segredo, e os meus ouvidos perceberam um sussurro dela.

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

Entre pensamentos nascidos de visões noturnas, quando cai sobre os homens o sono profundo,

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

sobrevieram-me o espanto e o tremor, que fizeram estremecer todos os meus ossos.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Então um espírito passou por diante de mim; arrepiaram-se os cabelos do meu corpo.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Parou ele, mas não pude discernir a sua aparencia; um vulto estava diante dos meus olhos; houve silêncio, então ouvi uma voz que dizia:

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Pode o homem mortal ser justo diante de Deus? Pode o varão ser puro diante do seu Criador?

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

Eis que Deus não confia nos seus servos, e até a seus anjos atribui loucura;

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

quanto mais aos que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e que são esmagados pela traça!

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

Entre a manhã e a tarde são destruidos; perecem para sempre sem que disso se faça caso.

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Se dentro deles é arrancada a corda da sua tenda, porventura não morrem, e isso sem atingir a sabedoria?

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.