Psalms 44

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.
pro victoria filiorum Core eruditionis
Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
Deus auribus nostris audivimus patres nostri narraverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
tu manu tua gentes delisti et plantasti eos adflixisti populos et emisisti eos
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
non enim in gladio suo possederunt terram neque brachium eorum salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et lux vultus tui quia conplacuisti tibi
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
tu es rex meus Deus praecipe pro salutibus Iacob
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
in te hostes nostros ventilabimus in nomine tuo conculcabimus adversarios nostros
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
non enim in arcu meo confidam neque gladius meus salvabit me
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
quia salvasti nos de hostibus nostris et eos qui oderant nos confudisti
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
in Domino gaudebimus tota die et in nomine tuo in aeternum confitebimur semper
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
verum tu proiecisti et confudisti nos et non egredieris in exercitibus nostris
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
vertisti terga nostra hosti et qui oderant nos diripuerunt nos
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
dedisti nos quasi gregem ad vorandum et in gentibus dispersisti nos
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
vendidisti populum tuum sine pretio nec grandis fuit commutatio eorum
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et inrisum his qui erant in circuitu nostro
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
posuisti nos similitudinem in gentibus commotionem capitis in tribubus
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
tota die confusio mea contra me et ignominia faciei meae cooperuit me
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
a voce exprobrantis et blasphemantis a facie inimici et ultoris
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
omnia haec venerunt super nos et non sumus obliti tui nec mentiti fuimus in pacto tuo
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
non est conversum retro cor nostrum nec declinaverunt gressus nostri a semita tua
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
quoniam deiecisti nos in loco draconum et operuisti nos umbra mortis
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
si obliti sumus nominis Dei nostri et expandimus manus nostras ad deum alienum
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
numquid non Deus investigabit istud ipse enim novit cogitationes cordis quoniam propter te mortificati sumus tota die reputati sumus ut grex occisionis
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
consurge quare dormitas Domine evigila quare proicis nos in sempiternum
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
quare faciem tuam abscondis oblivisceris adflictiones et angustias nostras
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
quoniam incurvata est in pulvere anima nostra adhesit terrae venter noster
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz. Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
surge auxiliare nobis et redime nos propter misericordiam tuam