Job 3

Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo

I zawołał Ijob, mówiąc:

et locutus est

Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc,w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo

Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

dies ille vertatur in tenebras non requirat eum Deus desuper et non inlustret lumine

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

obscurent eum tenebrae et umbra mortis occupet eum caligo et involvatur amaritudine

Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

noctem illam tenebrosus turbo possideat non conputetur in diebus anni nec numeretur in mensibus

Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

sit nox illa solitaria nec laude digna

Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

maledicant ei qui maledicunt diei qui parati sunt suscitare Leviathan

Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

obtenebrentur stellae caligine eius expectet lucem et non videat nec ortum surgentis aurorae

Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

quia non conclusit ostia ventris qui portavit me nec abstulit mala ab oculis meis

Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

quare non in vulva mortuus sum egressus ex utero non statim perii

Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

quare exceptus genibus cur lactatus uberibus

Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

nunc enim dormiens silerem et somno meo requiescerem

Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

cum regibus et consulibus terrae qui aedificant sibi solitudines

Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

aut cum principibus qui possident aurum et replent domos suas argento

Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

aut sicut abortivum absconditum non subsisterem vel qui concepti non viderunt lucem

Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

ibi impii cessaverunt a tumultu et ibi requieverunt fessi robore

Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

et quondam vincti pariter sine molestia non audierunt vocem exactoris

Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

parvus et magnus ibi sunt et servus liber a domino suo

Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

quare data est misero lux et vita his qui in amaritudine animae sunt

Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

qui expectant mortem et non venit quasi effodientes thesaurum

Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum

Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

viro cuius abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris

Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

antequam comedam suspiro et quasi inundantes aquae sic rugitus meus

Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

quia timor quem timebam evenit mihi et quod verebar accidit

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

nonne dissimulavi nonne silui nonne quievi et venit super me indignatio