Psalms 102

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.
Молитва вбогого, коли він слабне та перед Господнім лицем виливає мову свою.
Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Господи, вислухай молитву мою, і благання моє нехай дійде до Тебе!
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Не ховай від мене обличчя Свого, в день недолі моєї схили Своє ухо до мене, в день благання озвися небавом до мене!
Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Бо минають, як дим, мої дні, а кості мої немов висохли в огнищі...
Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Як трава та побите та висохло серце моє, так що я забував їсти хліб свій...
Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Від зойку стогнання мого прилипли до тіла мого мої кості...
Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Уподобився я пеликанові пустині, я став, як той пугач руїн!
Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Я безсонний, і став, немов пташка самотня на дасі...
Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Увесь день ображають мене вороги мої, ті, хто з мене кепкує, заприсяглись проти мене!
Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
і попіл я їм, немов хліб, а напої свої із плачем перемішую,
Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
через гнів Твій та лютість Твою, бо підняв був мене Ти та й кинув мене...
Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Мої дні як похилена тінь, а я сохну, немов та трава!
Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
А Ти, Господи, будеш повік пробувати, а пам'ять Твоя з роду в рід.
Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Ти встанеш та змилуєшся над Сіоном, бо час учинити йому милосердя, бо прийшов речінець,
Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
бо раби Твої покохали й каміння його, і порох його полюбили!
Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
і будуть боятись народи Господнього Ймення, а всі земні царі слави Твоєї.
Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
Бо Господь побудує Сіона, появиться в славі Своїй.
Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
До молитви забутих звернеться Він, і молитви їхньої не осоромить.
To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Запишеться це поколінню майбутньому, і народ, який створений буде, хвалитиме Господа,
Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
бо споглянув Він із високости святої Своєї, Господь зорив на землю з небес,
Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
щоб почути зідхання ув'язненого, щоб на смерть прирокованих визволити,
Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
щоб розповідати про Ймення Господнє в Сіоні, а в Єрусалимі про славу Його,
Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
коли разом зберуться народи й держави служити Господеві.
Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
Мою силу в дорозі Він виснажив, дні мої скоротив...
Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Я кажу: Боже мій, не бери Ти мене в половині днів моїх! Твої роки на вічні віки.
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Колись землю Ти був заклав, а небо то чин Твоїх рук,
One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
позникають вони, а Ти будеш стояти... і всі вони, як одежа, загинуть, Ти їх зміниш, немов те вбрання, і минуться вони...
Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Ти ж Той Самий, а роки Твої не закінчаться! Сини Твоїх рабів будуть жити, а їхнє насіння стоятиме міцно перед обличчям Твоїм!