Psalms 102

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”