Job 3

Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

După aceea, Iov a deschis gura şi a blestemat ziua în care s'a născut.

I zawołał Ijob, mówiąc:

A luat cuvîntul şi a zis:

Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc,w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

,,Blestemată să fie ziua în care m'am născut,

Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

Prefacă-se în întunerec ziua aceea, să nu se îngrijească Dumnezeu de ea din cer, şi să nu mai strălucească lumina peste ea!

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

S'o cuprindă întunerecul şi umbra morţii, nori groşi să vină peste ea, şi neguri de peste zi s'o înspăimînte!

Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

Noaptea aceea! S'o acopere întunerecul, să piară din an, să nu mai fie numărată între luni!

Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

Da, stearpă să fie noaptea aceea, ducă-se veselia din ea!

Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

Blestemată să fie de ceice blastămă zilele, de ceice ştiu să întărîte Leviatanul;

Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

să se întunece stelele din amurgul ei, în zădar să aştepte lumina, şi să nu mai vadă genele zorilor zilei!

Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

Căci n'a închis pîntecele care m'a zămislit, nici n'a ascuns suferinţa dinaintea ochilor mei.

Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

Dece n'am murit în pîntecele mamei mele? Dece nu mi-am dat sufletul la ieşirea din pîntecele ei?

Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

Dece am găsit genunchi cari să mă primească? Şi ţîţe cari să-mi dea lapte?

Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

Acum aş fi culcat, aş fi liniştit, aş dormi şi m'aş odihni

Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

cu împăraţii şi cei mari de pe pămînt, cari şi-au zidit falnice morminte,

Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

cu domnitorii cari aveau aur, şi şi-au umplut casele cu argint.

Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

Sau n'aş mai fi în viaţă, aş fi ca o stîrpitură îngropată, ca nişte copii cari n'au văzut lumina!

Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

Acolo nu te mai necăjesc cei răi, acolo se odihnesc cei sleiţi de puteri.

Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

Acolo cei puşi în lanţuri sînt lăsaţi toţi în pace, nu mai aud glasul asupritorului;

Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

cel mai mic şi cel mare sînt tot una acolo, şi robul scapă de stăpînul său.

Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

Pentru ce dă Dumnezeu lumină celui ce sufere, şi viaţă celor amăriţi la suflet,

Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

cari aşteaptă moartea şi nu vine; măcar că o doresc mai mult decît o comoară,

Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

cari n'ar mai putea de bucurie şi de veselie, dacă ar găsi mormîntul? -

Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

Pentruce, zic, dă El lumină omului care nu ştie încotro să meargă, pe care îl îngrădeşte Dumnezeu de toate părţile?

Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

Suspinurile îmi sînt hrana de toate zilele, şi jalea mi se varsă ca apa.

Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

De ce mă tem, aceea mi se întîmplă; de ce mi -e frică, de aceea am parte!

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

N'am nici linişte, nici pace, nici odihnă, şi necazul dă peste mine.``