Psalms 102

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn.

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.

men du er den samme, og dine år får ingen ende. Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.