Proverbs 28

Uciekają niezbożni, choć ich nikt nie goni: ale sprawiedliwi jako lwię młode są bez bojaźni.

Den gudløse flyr, skønt ingen er efter ham; tryg som en Løve er den retfærdige.

Dla przestępstwa ziemi wiele bywa książąt jej; ale dla człowieka roztropnego i umiejętnego trwałe bywa państwo.

Ved Voldsmands Brøde opstår Strid, den kvæles af Mand med Forstand.

Mąż ubogi, który uciska nędznych, podobny jest dżdżowi gwałtownemu, po którym chleba nie bywa.

En fattig Tyran, der kuer de ringe, er Regn, der hærger og ej giver Brød.

Którzy opuszczają zakon, chwalą niezbożnika; ale ci, którzy strzegą zakonu, są im odpornymi.

Hvo Loven sviger, roser de gudløse, hvo Loven holder, er på Krigsfod med dem.

Ludzie źli nie zrozumiewają sądu; ale którzy Pana szukają, rozumieją wszystko.

Ildesindede fatter ej Ret; alt fatter de, som søger HERREN.

Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swojej, niżeli przewrotny na drogach swych, chociaż jest bogaty.

Hellere en fattig med lydefri Færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.

Forstandig Søn tager Vare på Loven, men Drankeres Fælle gør sin Fader Skam.

Kto rozmnaża majętność swoję z lichwy i z płatu, temu ją zbiera, który ubogiemu szczodrze będzie dawał.

Hvo Velstand øger ved Åger og Opgæld, samler til en, som er mild mod de ringe.

Kto odwraca ucho swe, aby nie słuchał zakonu, i modlitwa jego jest obrzydliwością.

Den, der vender sit Øre fra Loven, endog hans Bøn er en Gru.

Kto zawodzi uprzejmych na drogę złą, w dół swój sam wpadnie; ale uprzejmi odziedziczą rzeczy dobre.

Leder man retsindige vild på onde Veje, falder man selv i sin Grav; men de lydefri arver Lykke.

Mąż bogaty zda się sobie być mądrym; ale ubogi roztropny dochodzi go.

Rigmand tykkes sig viis, forstandig Småmand gennemskuer ham.

Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek.

Når retfærdige jubler, er Herligheden stor, vinder gudløse frem, skal man lede efter Folk.

Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi.

At dølge sin Synd fører ikke til Held, men bekendes og slippes den, finder man Nåde.

Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi; ale kto zatwardza serce swoje, wpada w złe.

Saligt det Menneske, som altid ængstes, men forhærder man sit Hjerte, falder man i Ulykke.

Pan niezbożny, panujący nad ludem ubogim jest jako lew ryczący, i jako niedźwiedź głodny.

En brølende Løve, en grådig Bjørn er en gudløs, som styrer et ringe Folk.

Książę bezrozumny wielkim jest drapieżcą: ale kto nienawidzi łakomstwa, przedłuży dni swoje.

Uforstandig Fyrste øver megen Vold, langt Liv får den, der hader Rov.

Człowieka, który gwałt czyni krwi ludzkiej, choćby i do dołu uciekał, nikt nie zatrzyma.

Et Menneske, der tynges af Blodskyld, er på Flugt til sin Grav; man hjælpe ham ikke.

Kto chodzi w uprzejmości, zachowany będzie; ale przewrotny na drogach swoich oraz upadnie.

Den, som vandrer lydefrit, frelses, men den, som går Krogveje, falder i Graven.

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa.

Den mættes med brød, som dyrker sin Jord, med Fattigdom den, der jager efter Tomhed.

Mąż wierny przyczyni błogosławieństwa; ale kto się prędko chce zbogacić, nie bywa bez winy.

Ærlig Mand velsignes rigt, men Jag efter Rigdom undgår ej Straf.

Mieć wzgląd na osobę, rzecz niedobra; bo nie jeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym.

At være partisk er ikke godt, en Mand kan forse sig for en Bid Brød.

Prędko chce człowiek zazdrościwy zbogatnieć, a nie wie, iż nać niedostatek przyjdzie.

Misundelig Mand vil i Hast vinde Gods; at Trang kommer over ham, ved han ikke.

Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem.

Den, der revser, får Tak til sidst fremfor den, hvis Tunge er slesk.

Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech: towarzyszem jest mężobójcy.

Stjæle fra Forældre og nægte, at det, er Synd, er at være Fælle med hærgende Mand.

Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.

Den vindesyge vækker Splid, men den, der stoler på HERREN, kvæges.

Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia .

Den, der stoler på sit Vid, er en Tåbe, men den, der vandrer i Visdom, reddes.

Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa nań przyjdą.

Hvo Fattigmand giver, skal intet fattes, men mangefold bandes, hvo Øjnene lukker.

Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają.

Vinder gudløse frem, kryber Folk i Skjul; når de omkommer, bliver de retfærdige mange.