Proverbs 4

Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;

Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.

Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.

Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.

Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,

Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,

On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.

On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.

Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.

Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.

Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.

Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.

Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.

Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.

Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.

Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.

Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.

Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.

Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.

Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.

Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;

Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.

Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.

Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.

Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.

Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.

Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.

Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.

Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.

Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;

Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,

Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,

Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.

Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.

Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.

Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.

Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.

Synu mój! słów moich pilnuj; ku powieściom moim nakłoń ucha twojego.

Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.

Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.

Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.

Albowiem żywotem są tym, którzy je znajdują, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem.

Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.

Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.

Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.

Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.

Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.

Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.

Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.

Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.

Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.

Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.

Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.