Luke 24

A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
Prvoga dana u tjednu, veoma rano, dođoše one na grob s miomirisima što ih pripraviše.
I znalazły kamień odwalony od grobu.
Kamen nađoše otkotrljan od groba.
A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
Uđoše, ali ne nađoše tijela Gospodina Isusa.
I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
I dok su stajale zbunjene nad tim, gle, dva čovjeka u blistavoj odjeći stadoše do njih.
A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
Zastrašene obore lica k zemlji, a oni će im: "Što tražite Živoga među mrtvima?
Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
Nije ovdje, nego uskrsnu! Sjetite se kako vam je govorio dok je još bio u Galileji:
Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
'Treba da Sin Čovječji bude predan u ruke grešnika, i raspet, i treći dan da ustane.'"
I wspomniały na słowa jego.
I sjetiše se one riječi njegovih,
A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
vratiše se s groba te javiše sve to jedanaestorici i svima drugima.
A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
A bile su to: Marija Magdalena, Ivana i Marija Jakovljeva. I ostale zajedno s njima govorahu to apostolima,
Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
ali njima se te riječi pričiniše kao tlapnja, te im ne vjerovahu.
Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
A Petar usta i potrča na grob. Sagnuvši se, opazi samo povoje. I vrati se kući čudeći se tome što se zbilo.
A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
I gle, dvojica su od njih toga istog dana putovala u selo koje se zove Emaus, udaljeno od Jeruzalema šezdeset stadija.
A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
Razgovarahu međusobno o svemu što se dogodilo.
I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
I dok su tako razgovarali i raspravljali, približi im se Isus i pođe s njima.
Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
Ali prepoznati ga - bijaše uskraćeno njihovim očima.
I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
On ih upita: "Što to putem pretresate među sobom?" Oni se snuždeni zaustave
A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
te mu jedan od njih, imenom Kleofa, odgovori: "Zar si ti jedini stranac u Jeruzalemu te ne znaš što se u njemu dogodilo ovih dana?"
I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
A on će: "Što to?" Odgovore mu: "Pa ono s Isusom Nazarećaninom, koji bijaše prorok - silan na djelu i na riječi pred Bogom i svim narodom:
A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
kako su ga glavari svećenički i vijećnici naši predali da bude osuđen na smrt te ga razapeli.
A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
A mi se nadasmo da je on onaj koji ima otkupiti Izraela. Ali osim svega toga ovo je već treći dan što se to dogodilo.
Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
A zbuniše nas i žene neke od naših: u praskozorje bijahu na grobu,
A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
ali nisu našle njegova tijela pa dođoše te rekoše da su im se ukazali anđeli koji su rekli da je on živ.
I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
Odoše nato i neki naši na grob i nađoše kako žene rekoše, ali njega ne vidješe."
Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
A on će im: "O bezumni i srca spora da vjerujete što god su proroci navijestili!
Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Nije li trebalo da Krist sve to pretrpi te uđe u svoju slavu?"
A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
Počevši tada od Mojsija i svih proroka, protumači im što u svim Pismima ima o njemu.
I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
Uto se približe selu kamo su išli, a on kao da htjede dalje.
Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
No oni navaljivahu: "Ostani s nama jer zamalo će večer i dan je na izmaku!" I uniđe da ostane s njima.
I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
Dok bijaše s njima za stolom, uze kruh, izreče blagoslov, razlomi te im davaše.
I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Uto im se otvore oči te ga prepoznaše, a on im iščeznu s očiju.
I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
Tada rekoše jedan drugome: "Nije li gorjelo srce u nama dok nam je putem govorio, dok nam je otkrivao Pisma?"
A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
U isti se čas digoše i vratiše u Jeruzalem. Nađoše okupljenu jedanaestoricu i one koji bijahu s njima.
Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
Oni im rekoše: "Doista uskrsnu Gospodin i ukaza se Šimunu!"
A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
Nato oni pripovjede ono s puta i kako ga prepoznaše u lomljenju kruha.
A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
Dok su oni o tom razgovarali, stane Isus posred njih i reče im: "Mir vama!"
A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
Oni, zbunjeni i prestrašeni, pomisliše da vide duha.
I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
Reče im Isus: "Zašto se prepadoste? Zašto vam sumnje obuzimaju srce?
Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
Pogledajte ruke moje i noge! Ta ja sam! Opipajte me i vidite jer duh tijela ni kostiju nema kao što vidite da ja imam."
A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
Rekavši to, pokaza im ruke i noge.
Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
I dok oni od radosti još nisu vjerovali, nego se čudom čudili, on im reče: "Imate li ovdje što za jelo?"
A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
Oni mu pruže komad pečene ribe.
A on wziąwszy, jadł przed nimi.
On uzme i pred njima pojede.
I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
Nato im reče: "To je ono što sam vam govorio dok sam još bio s vama: treba da se ispuni sve što je u Mojsijevu Zakonu, u Prorocima i Psalmima o meni napisano."
Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Tada im otvori pamet da razumiju Pisma
I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
te im reče: "Ovako je pisano: 'Krist će trpjeti i treći dan ustati od mrtvih,
I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
i u njegovo će se ime propovijedati obraćenje i otpuštenje grijeha po svim narodima počevši od Jeruzalema.'
A wy jesteście świadkami tego.
Vi ste tomu svjedoci.
A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
I evo, ja šaljem na vas Obećanje Oca svojega. Ostanite zato u gradu dok se ne obučete u Silu odozgor."
I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
Zatim ih izvede do Betanije, podiže ruke pa ih blagoslovi.
I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
I dok ih blagoslivljaše, rasta se od njih i uznesen bi na nebo.
A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
Oni mu se ničice poklone pa se s velikom radosti vrate u Jeruzalem
I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
te sve vrijeme u Hramu blagoslivljahu Boga.