Psalms 38

En salme av David; til ihukommelse.

خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.

Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛ و مرا به زمین زده‌ای.

For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم. از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

چون گناهان من از سرم گذشته و برای من بار سنگینی شده‌اند.

For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته و متعفّن شده‌اند.

Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده و سراسر روز ناله می‌کنم.

Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.

Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.

Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام و نوری در چشمم نمانده است.

Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.

Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.

Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود و همچون لالی که حرف نمی‌زند.

Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

بلی، مانند کرها نه می‌شنوم و نه جواب می‌دهم.

Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم. ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.

For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

من به درگاه تو دعا می‌کنم. تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.

For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

جانم به لب رسیده است و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.

For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

من به گناهان خود اعتراف می‌کنم و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.

For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

دشمنانم سالم و قوی هستند و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.

Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

خداوندا، مرا ترک مکن! ای خدای من، از من دور مباش!

Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig! Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!

ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!