Proverbs 31

Kong Lemuels ord, den lærdom som hans mor innprentet ham:

اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

Hvad skal jeg si til dig, min sønn, du mitt livs sønn, du mine løfters sønn?

ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.

Gi ikke kvinner din kraft, og gå ikke på veier som fører til ødeleggelse for konger!

نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

Det sømmer sig ikke for konger, Lemuel, det sømmer sig ikke for konger å drikke vin, heller ikke for fyrster å drikke sterk drikk,

ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،

forat de ikke skal drikke og glemme hvad der er lov, og forvende retten for alle arminger.

زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

Gi sterk drikk til den som er sin undergang nær, og vin til den som er bedrøvet i sjelen!

شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،

La ham få drikke, så han glemmer sin fattigdom og ikke mere kommer sin møie i hu!

تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.

Oplat din munn for den stumme, for alle deres sak som er nær ved å forgå!

دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

Oplat din munn, døm rettferdig og hjelp armingen og den fattige til hans rett!

دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

En god hustru - hvem finner henne? Langt mere enn perler er hun verd.

زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

Hennes manns hjerte liter på henne, og på vinning skorter det ikke.

او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

Hun gjør ham godt og intet ondt alle sitt livs dager.

سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.

Hun sørger for ull og lin, og hennes hender arbeider med lyst.

پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

Hun er som en kjøbmanns skib; hun henter sitt brød langveisfra.

او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.

Hun står op mens det ennu er natt, og gir sine husfolk brød og sine piker deres arbeid for dagen.

پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.

Hun tenker på en mark og får den; for det hun tjener med sine hender, planter hun en vingård.

مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.

Hun omgjorder sine lender med kraft og gjør sine armer sterke.

او نیرومند و پرکار است.

Hun merker at det går godt med hennes arbeid; hennes lampe slukkes ikke om natten.

ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.

Hun legger sine hender på rokken, og hennes fingrer tar fatt på tenen.

با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

Hun åpner sin hånd for den trengende og rekker ut sine hender til den fattige.

از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.

Hun frykter ikke sneen for sitt hus; for hele hennes hus er klædd i skarlagenfarvet ull.

از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.

Hun gjør sig tepper; fint lin og purpur er hennes klædning.

برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.

Hennes mann er kjent i byens porter, der han sitter sammen med landets eldste.

شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.

Hun gjør skjorter og selger dem, og belter leverer hun til kjøbmannen.

او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.

Kraft og verdighet er hennes klædebon, og hun ler av den kommende tid.

او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

Hun oplater sin munn med visdom, og kjærlig formaning er på hennes tunge.

تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.

Hun holder øie med hvorledes det går til i hennes hus, og dovenskaps brød eter hun ikke.

تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.

Hennes sønner står op og priser henne lykkelig; hennes mann står op og roser henne:

فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:

Det finnes mange dyktige kvinner, men du overgår dem alle.

«تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»

Ynde sviker, og skjønnhet forgår; en kvinne som frykter Herren, hun skal prises.

جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است.

Gi henne av hennes arbeids frukt, og hennes gjerninger skal prise henne i byens porter.

پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.