Job 40

Moreover the LORD answered Job, and said,

RAB Eyüp’e şöyle dedi:

Shall he that contendeth with the Almighty instruct him? he that reproveth God, let him answer it.

“Her Şeye Gücü Yeten’le çatışan O’nu yola getirebilir mi? Tanrı’yı suçlayan yanıtlasın.”

Then Job answered the LORD, and said,

O zaman Eyüp RAB’bi şöyle yanıtladı:

Behold, I am vile; what shall I answer thee? I will lay mine hand upon my mouth.

“Bak, ben değersiz biriyim, Sana nasıl yanıt verebilirim? Ağzımı elimle kapıyorum.

Once have I spoken; but I will not answer: yea, twice; but I will proceed no further.

Bir kez konuştum, yanıt almadım, İkinci kez konuşamam artık.”

Then answered the LORD unto Job out of the whirlwind, and said,

RAB kasırganın içinden Eyüp’ü şöyle yanıtladı:

Gird up thy loins now like a man: I will demand of thee, and declare thou unto me.

“Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.

Wilt thou also disannul my judgment? wilt thou condemn me, that thou mayest be righteous?

“Adaletimi boşa mı çıkaracaksın? Kendini haklı çıkarmak için beni mi suçlayacaksın?

Hast thou an arm like God? or canst thou thunder with a voice like him?

Sende Tanrı’nın bileği gibi bilek var mı? Sesin O’nunki gibi gürleyebilir mi?

Deck thyself now with majesty and excellency; and array thyself with glory and beauty.

Öyleyse şan ve şerefe bürün, Görkem ve yücelik kuşan.

Cast abroad the rage of thy wrath: and behold every one that is proud, and abase him.

Gazabının ateşini saç, Gururluya bakıp onu alçalt.

Look on every one that is proud, and bring him low; and tread down the wicked in their place.

Gururluya bakıp onu çökert, Kötüleri bulundukları yerde ez.

Hide them in the dust together; and bind their faces in secret.

Hepsini birlikte toprağa göm, Mezarda yüzlerini kefenle sar.

Then will I also confess unto thee that thine own right hand can save thee.

O zaman sağ kolunun seni kurtarabileceğini Ben de kabul ederim.

Behold now behemoth, which I made with thee; he eateth grass as an ox.

“Seninle birlikte yarattığım Behemot’a bak, Sığır gibi ot yiyor.

Lo now, his strength is in his loins, and his force is in the navel of his belly.

Bak, ne güç var belinde, Karnının kasları ne güçlü!

He moveth his tail like a cedar: the sinews of his stones are wrapped together.

Kuyruğunu sedir ağacı gibi sallıyor, Sımsıkıdır uyluk lifleri.

His bones are as strong pieces of brass; his bones are like bars of iron.

Kemikleri tunç borular, Kaburgaları demir çubuklar gibidir.

He is the chief of the ways of God: he that made him can make his sword to approach unto him.

Tanrı’nın yapıtları arasında ilk sırayı alır, Yalnız Yaratıcısı ona kılıçla yaklaşır.

Surely the mountains bring him forth food, where all the beasts of the field play.

Tepeler ürünlerini ona getirir, Bütün yabanıl hayvanlar yanında oynaşır.

He lieth under the shady trees, in the covert of the reed, and fens.

Hünnap çalıları altında, Kamışlarla örtülü bir bataklıkta yatar.

The shady trees cover him with their shadow; the willows of the brook compass him about.

Hünnaplar onu gölgelerinde saklar, Vadideki kavaklar kuşatır.

Behold, he drinketh up a river, and hasteth not: he trusteth that he can draw up Jordan into his mouth.

Irmak coşsa bile o ürkmez, Güvenlik içindedir, Şeria Irmağı boğazına dayansa bile.

He taketh it with his eyes: his nose pierceth through snares.

Gözleri açıkken kim onu tutabilir, Kim kancayla burnunu delebilir?