Job 19

Allora Giobbe rispose e disse:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
"Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
Ecco, io grido: "Violenza!" e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia".
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.