Psalms 102

תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

ענה בדרך כחו קצר ימי׃

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”