Psalms 102

תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

ענה בדרך כחו קצר ימי׃

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.