Proverbs 1

משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół;
כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.