Proverbs 1

1:1

משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃

Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:

1:2

לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃

Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;

1:3

לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃

Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;

1:4

לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃

Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.

1:5

ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃

Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,

1:6

להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃

Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.

1:7

יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃

La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.

1:8

שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃

Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;

1:9

כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃

Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.

1:10

בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃

Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.

1:11

אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃

Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;

1:12

נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃

Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon;

1:13

כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃

Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;

1:14

גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃

Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:

1:15

בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃

Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,

1:16

כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃

Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.

1:17

כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃

Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.

1:18

והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃

Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.

1:19

כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃

Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.

1:20

חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃

La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;

1:21

בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃

Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.

1:22

עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃

Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?

1:23

תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃

Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.

1:24

יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃

Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;

1:25

ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃

Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:

1:26

גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃

Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.

1:27

בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃

Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:

1:28

אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃

Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.

1:29

תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃

Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,

1:30

לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃

Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:

1:31

ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃

Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.

1:32

כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃

Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.

1:33

ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃

Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.