Psalms 102

תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃

Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva

אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃

Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!

כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃

Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!

הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃

Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.

מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃

Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.

דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃

Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.

שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃

Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.

כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃

Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.

כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃

Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.

מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃

Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama

ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃

zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.

ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃

Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.

אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃

A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.

כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃

Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!

וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃

Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.

כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃

Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje

פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃

kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,

תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃

kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.

כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃

Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.

לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃

Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda

לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃

da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,

בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃

da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu

ענה בדרך כחו קצר ימי׃

kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.

אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃

Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.

לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃

Rekoh: "Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.

המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃

U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.

ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃

Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:

בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃

ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja. [ (Psalms 102:29) Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom. ]