Job 4

Elifaz, moun Teman an, pran lapawòl, li di konsa:

Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

-Jòb, si m' pale avè ou, ou p'ap fache, vye frè? Mwen pa ka pa pale.

Om en prøvde å tale et ord til dig, vilde du da ta det ille op? Men hvem kan vel holde sine ord tilbake?

Yon lè, se ou ki te konn moutre moun anpil bagay, se ou ki te konn bay moun fòs lè yo fèb.

Du har selv vist mange til rette, og maktløse hender styrket du;

Pawòl nan bouch ou te yon ankourajman pou moun ki te dekouraje. Ou te ede yo kanpe sou de pye yo ankò.

dine ord reiste den snublende op, og synkende knær gjorde du sterke.

Koulye a, paske se tou pa ou, ou pèdi tèt ou. Malè tonbe sou ou, w'ap depale.

Men nu, når det gjelder dig selv, blir du utålmodig, når det rammer dig, blir du forferdet.

W'ap sèvi Bondye, ou fèt pou genyen l' konfyans. Ou mennen bak ou byen, ou pa fèt pou dekouraje.

Er ikke din gudsfrykt din tillit, din ulastelige ferd ditt håp?

Repase tèt ou byen. Ou janm konnen yon inonsan ki mouri mal? Ou janm wè yo touye yon moun ki mache dwat?

Tenk efter: Hvem omkom uskyldig, og hvor gikk rettskafne til grunne?

M'ap di sa m' wè ak je m': Moun ki kouve mechanste nan kè yo epi k'ap mache bay moun lapenn, se mechanste ak lapenn yo rekòlte.

Efter det jeg har sett, har de som pløide urett og sådde nød, også høstet det.

Lè Bondye fache, li soufle sou yo, yo mouri. Lè van tanpèt Bondye a leve, yo disparèt.

De omkom for Guds ånde, og for hans vredes pust blev de til intet.

Mechan yo rele kou lyon, yo gwonde kou bèt sovaj. Men, Bondye fèmen bouch yo, li kase dan nan bouch yo.

Løvens brøl og dens fryktelige røst hørtes ikke lenger, og ungløvenes tenner blev knust.

Yo mouri tankou lyon ki pa jwenn bèt pou yo manje. Tout pitit yo gaye nan bwa.

Løven omkom av mangel på rov, og løvinnens unger blev adspredt.

Yon lè, mwen tande Bondye t'ap pale tou dousman nan zòrèy mwen. Mwen pa t' fin tande nèt sa li t'ap di.

Og til mig stjal sig et ord; det lød for mitt øre som en hvisken,

Tankou yon move rèv nan mitan lannwit, li mete yon bann vye lide nan tèt mwen. M' pa ka dòmi tèlman mwen pè.

under skiftende tanker ved nattlige syner, når dyp søvn faller på menneskene.

Mwen pran tranble, mwen santi yon frison mache nan tout kò m'. Tout zo nan kò m' ap krake.

Frykt og beven kom over mig, så alle mine ben tok til å skjelve.

Yon souf pase bò figi m', tout cheve nan tèt mwen kanpe.

Og en ånd fór forbi mitt åsyn; hårene på mitt legeme reiste sig.

Mwen rete konsa mwen wè yon moun kanpe devan m'. Mwen pa t' rekonèt ki moun li ye. Men, fòm moun lan te la devan je m'. Mwen pa tande yon ti bri menm. Apre sa, mwen tande yon vwa ki t'ap pale tou dousman, li t'ap di:

Den blev stående, men jeg skjelnet ikke klart hvorledes den så ut - det var en skikkelse som stod der for mine øine; jeg hørte en stille susen og en røst:

Ki moun ki ka di li mache dwat devan Bondye? Ki moun ki san repwòch devan Bondye ki kreye l' la?

Er et menneske rettferdig for Gud, eller en mann ren for sin skaper?

Bondye pa janm fin fye sèvitè l' yo nèt. Ata zanj li yo, li jwenn bagay pou l' repwoche yo.

Se, på sine tjenere stoler han ikke, og hos sine engler finner han feil,

Ale wè atò pou moun ki fèt ak labou, pou moun ki soti nan pousyè tè, pou moun yo kapab kraze tankou poudbwa!

hvor meget mere da hos dem som bor i hus av ler, og som har sin grunnvoll i støvet - de som knuses lettere enn møll.

Yon sèl jou kont pou yo tounen pousyè, yo disparèt nèt. Pesonn pa wè sa.

Fra morgen til aften - så er de sønderslått; uten at nogen akter på det, går de til grunne for alltid.

Yo rete konsa yo kase kòd. Yo mouri san yo pa janm rive fin gen bon konprann.

Blir ikke teltsnoren dradd ut hos dem? De dør, men ikke i visdom.