Psalms 102

Jehova, höre mein Gebet, und laß zu dir kommen mein Schreien!

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

Verbirg dein Angesicht nicht vor mir am Tage meiner Bedrängnis; neige zu mir dein Ohr; an dem Tage, da ich rufe, erhöre mich eilends!

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Denn wie Rauch entschwinden meine Tage, und meine Gebeine glühen wie ein Brand.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Wie Kraut ist versengt und verdorrt mein Herz, daß ich vergessen habe, mein Brot zu essen.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Ob der Stimme meines Seufzens klebt mein Gebein an meinem Fleische.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Ich gleiche dem Pelikan der Wüste, bin wie die Eule der Einöden.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

Ich wache, und bin wie ein einsamer Vogel auf dem Dache.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

Den ganzen Tag höhnen mich meine Feinde; die wider mich rasen, schwören bei mir.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Denn Asche esse ich wie Brot, und meinen Trank vermische ich mit Tränen

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Vor deinem Zorn und deinem Grimm; denn du hast mich emporgehoben und hast mich hingeworfen.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

Meine Tage sind wie ein gestreckter Schatten, und ich verdorre wie Kraut.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

Du aber, Jehova, bleibst auf ewig, und dein Gedächtnis ist von Geschlecht zu Geschlecht.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

Du wirst aufstehen, wirst dich Zions erbarmen; denn es ist Zeit, es zu begnadigen, denn gekommen ist die bestimmte Zeit;

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Denn deine Knechte haben Gefallen an seinen Steinen und haben Mitleid mit seinem Schutt.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

Und die Nationen werden den Namen Jehovas fürchten, und alle Könige der Erde deine Herrlichkeit.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

Denn Jehova wird Zion aufbauen, wird erscheinen in seiner Herrlichkeit;

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

Er wird sich wenden zum Gebete des Entblößten, und ihr Gebet wird er nicht verachten.

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

Das wird aufgeschrieben werden für das künftige Geschlecht; und ein Volk, das erschaffen werden soll, wird Jehova loben.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Denn er hat herniedergeblickt von der Höhe seines Heiligtums, Jehova hat herabgeschaut vom Himmel auf die Erde,

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

Um zu hören das Seufzen des Gefangenen, um zu lösen die Kinder des Todes;

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

Damit man den Namen Jehovas verkündige in Zion, und in Jerusalem sein Lob,

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

Wenn die Völker sich versammeln werden allzumal, und die Königreiche, um Jehova zu dienen.

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

Er hat meine Kraft gebeugt auf dem Wege, hat verkürzt meine Tage.

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

Ich sprach: Mein Gott, nimm mich nicht hinweg in der Hälfte meiner Tage! -Von Geschlecht zu Geschlecht sind deine Jahre.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Du hast vormals die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

Sie werden untergehen, du aber bleibst; und sie alle werden veralten wie ein Kleid; wie ein Gewand wirst du sie verwandeln, und sie werden verwandelt werden;

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Du aber bist derselbe, und deine Jahre enden nicht.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

Die Söhne deiner Knechte werden wohnen, und ihr Same wird vor dir feststehen.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.