Job 19

Und Hiob antwortete und sprach:

Maar Job antwoordde en zeide:

Wie lange wollt ihr meine Seele plagen und mich mit Worten zermalmen?

Hoe lang zult gijlieden mijn ziel bedroeven, en mij met woorden verbrijzelen?

Schon zehnmal ist es, daß ihr mich geschmäht habt; ihr schämet euch nicht, mich zu verletzen.

Gij hebt nu tienmaal mij schande aangedaan; gij schaamt u niet, gij verhardt u tegen mij.

Und habe ich auch wirklich geirrt, so bleibt doch mein Irrtum bei mir.

Maar ook het zij waarlijk, dat ik gedwaald heb, mijn dwaling zal bij mij vernachten.

Wenn ihr wirklich wider mich großtun wollt, und wider mich dartun meine Schmach,

Indien gijlieden waarlijk u verheft tegen mij, en mijn smaad tegen mij drijft;

so wisset denn, daß Gott mich in meinem Rechte gebeugt und mich umstellt hat mit seinem Netze.

Weet nu, dat God mij heeft omgekeerd, en mij met Zijn net omsingeld.

Siehe, ich schreie über Gewalttat, und werde nicht erhört; ich rufe um Hülfe, und da ist kein Recht.

Ziet, ik roep, geweld! doch word niet verhoord; ik schreeuw, doch er is geen recht.

Er hat meinen Weg verzäunt, daß ich nicht hinüber kann, und auf meine Pfade legte er Finsternis.

Hij heeft mijn weg toegemuurd, dat ik niet doorgaan kan, en over mijn paden heeft Hij duisternis gesteld.

Meine Ehre hat er mir ausgezogen, und weggenommen die Krone meines Hauptes.

Mijn eer heeft Hij van mij afgetrokken, en de kroon mijns hoofds heeft Hij weggenomen.

Er hat mich niedergerissen ringsum, so daß ich vergehe, und hat meine Hoffnung ausgerissen wie einen Baum.

Hij heeft mij rondom afgebroken, zodat ik henenga, en heeft mijn verwachting als een boom weggerukt.

Und seinen Zorn ließ er wider mich entbrennen, und achtete mich seinen Feinden gleich.

Daartoe heeft Hij Zijn toorn tegen mij ontstoken, en mij bij Zich geacht als Zijn vijanden.

Allzumal kamen seine Scharen und bahnten ihren Weg wider mich, und lagerten sich rings um mein Zelt.

Zijn benden zijn te zamen aangekomen, en hebben tegen mij haar weg gebaand, en hebben zich gelegerd rondom mijn tent.

Meine Brüder hat er von mir entfernt, und meine Bekannten sind mir ganz entfremdet.

Mijn broeders heeft Hij verre van mij gedaan; en die mij kennen, zekerlijk, zij zijn van mij vervreemd.

Meine Verwandten bleiben aus, und meine Vertrauten haben mich vergessen.

Mijn nabestaanden houden op, en mijn bekenden vergeten mij.

Meine Hausgenossen und meine Mägde achten mich für einen Fremden; ein Ausländer bin ich in ihren Augen geworden.

Mijn huisgenoten en mijn dienstmaagden achten mij voor een vreemde; een uitlander ben ik in hun ogen.

Meinem Knechte rufe ich, und er antwortet nicht; mit meinem Munde muß ich zu ihm flehen.

Ik riep mijn knecht, en hij antwoordde niet; ik smeekte met mijn mond tot hem.

Mein Atem ist meinem Weibe zuwider, und mein übler Geruch den Kindern meiner Mutter.

Mijn adem is mijn huisvrouw vreemd; en ik smeek om der kinderen mijns buiks wil.

Selbst Buben verachten mich; will ich aufstehen, so reden sie über mich.

Ook versmaden mij de jonge kinderen; sta ik op, zo spreken zij mij tegen.

Alle meine Vertrauten verabscheuen mich, und die ich liebte, haben sich gegen mich gekehrt.

Alle mensen mijns heimelijken raads hebben een gruwel aan mij; en die ik liefhad, zijn tegen mij gekeerd.

Mein Gebein klebt an meiner Haut und an meinem Fleische, und nur mit der Haut meiner Zähne bin ich entronnen.

Mijn gebeente kleeft aan mijn huid en aan mijn vlees; en ik ben ontkomen met de huid mijner tanden.

Erbarmet euch meiner, erbarmet euch meiner, ihr meine Freunde! denn die Hand Gottes hat mich angetastet.

Ontfermt u mijner, ontfermt u mijner, o gij, mijn vrienden! want de hand Gods heeft mij aangeraakt.

Warum verfolget ihr mich wie Gott und werdet meines Fleisches nicht satt?

Waarom vervolgt gij mij als God, en wordt niet verzadigd van mijn vlees?

O daß doch meine Worte aufgeschrieben würden! o daß sie in ein Buch gezeichnet würden,

Och, of nu mijn woorden toch opgeschreven wierden. Och, of zij in een boek ook wierden ingetekend!

mit eisernem Griffel und Blei in den Felsen eingehauen auf ewig!

Dat zij met een ijzeren griffie en lood voor eeuwig in een rots gehouwen wierden!

Und ich, ich weiß, daß mein Erlöser lebt, und als der Letzte wird er auf der Erde stehen;

Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan;

und ist nach meiner Haut dieses da zerstört, so werde ich aus meinem Fleische Gott anschauen,

En als zij na mijn huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vlees God aanschouwen;

welchen ich selbst mir anschauen, und den meine Augen sehen werden, und kein anderer: meine Nieren verschmachten in meinem Innern. -

Denwelken ik voor mij aanschouwen zal, en mijn ogen zien zullen, en niet een vreemde; mijn nieren verlangen zeer in mijn schoot.

Wenn ihr saget: Wie wollen wir ihn verfolgen? und daß die Wurzel der Sache in mir sich befinde,

Voorwaar, gij zoudt zeggen: Waarom vervolgen wij hem? Nademaal de wortel der zaak in mij gevonden wordt.

so fürchtet euch vor dem Schwerte! Denn das Schwert ist der Grimm über die Missetaten; auf daß ihr wisset, daß ein Gericht ist.

Schroomt u vanwege het zwaard; want de grimmigheid is over de misdaden des zwaards; opdat gij weet, dat er een gericht zij.