Job 13

Siehe, das alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich gemerkt.

Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

So viel ihr wisset, weiß auch ich; ich stehe nicht hinter euch zurück.

Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

Doch zu dem Allmächtigen will ich reden, und vor Gott mich zu rechtfertigen begehre ich;

Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

ihr hingegen seid Lügenschmiede, nichtige Ärzte, ihr alle!

Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

O daß ihr doch stille schwieget! das würde euch zur Weisheit gereichen.

Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

Höret doch meine Rechtfertigung, und horchet auf die Beweisgründe meiner Lippen!

Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

Wollt ihr für Gott Unrecht reden, und für ihn Trug reden?

Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

Wollt ihr für ihn Partei nehmen? oder wollt ihr für Gott rechten?

Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

Ist es gut für euch, daß er euch erforsche? oder werdet ihr ihn täuschen, wie man einen Menschen täuscht?

Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

Strafen wird er euch, wenn ihr im Geheimen die Person ansehet.

Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

Wird nicht seine Hoheit euch bestürzen, und sein Schrecken auf euch fallen?

Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

Eure Denksprüche sind Sprüche von Asche, eure Schutzwehren erweisen sich als Schutzwehren von Lehm.

Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

Schweiget, laßt mich, und ich will reden, was auch über mich ergehen möge.

Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

Warum sollte ich mein Fleisch zwischen meine Zähne nehmen, und mein Leben meiner Hand anvertrauen?

Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

Siehe, tötet er mich, ich werde auf ihn warten, nur will ich meine Wege ihm ins Angesicht rechtfertigen.

Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

Auch das wird mir zur Rettung sein, daß ein Ruchloser nicht vor sein Angesicht kommen darf.

Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

Höret, höret meine Rede, und meine Erklärung dringe in eure Ohren!

Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

Siehe doch, ich habe die Rechtssache gerüstet! Ich weiß, daß ich Recht behalten werde.

Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

Wer ist es, der mit mir rechten könnte? Denn dann wollte ich schweigen und verscheiden.

Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

Nur zweierlei tue mir nicht; dann werde ich mich nicht vor deinem Angesicht verbergen.

Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

Deine Hand entferne von mir, und dein Schrecken ängstige mich nicht.

Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

So rufe denn, und ich will antworten, oder ich will reden, und erwidere mir!

Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

Wie viele Missetaten und Sünden habe ich? Laß mich meine Übertretung und meine Sünde wissen!

Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

Warum verbirgst du dein Angesicht, und hältst mich für deinen Feind?

Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

Willst du ein verwehtes Blatt hinwegschrecken, und die dürre Stoppel verfolgen?

Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

Denn Bitteres verhängst du über mich, und lässest mich erben die Missetaten meiner Jugend;

Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

und meine Füße legst du in den Stock, und beobachtest alle meine Pfade, grenzest dir ein die Sohlen meiner Füße;

Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

da ich doch zerfalle wie Moder, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat.

En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.