Psalms 102

خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

Bön av en betryckt, när han försmäktar och utgjuter sitt bekymmer inför HERREN.

در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

 HERRE, hör min bön,  och låt mitt rop komma inför dig.

زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

 Dölj icke ditt ansikte för mig,      när jag är i nöd.  Böj ditt öra till mig;  när jag ropar,      så skynda att svara mig.

دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

 Ty mina dagar hava försvunnit såsom rök,  benen i min kropp äro förtorkade såsom av eld.

از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

 Mitt hjärta är förbränt såsom gräs och förvissnat;  ty jag förgäter att äta mitt bröd.

مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

 För min högljudda suckans skull  tränga benen i min kropp ut till huden.

خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

 Jag är lik en pelikan i öknen,  jag är såsom en uggla bland ruiner.

دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

 Jag får ingen sömn och har blivit lik      en ensam fågel på taket.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

 Hela dagen smäda mig mina fiender;  de som rasa mot mig förbanna med mitt namn.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

 Ty jag äter aska såsom bröd  och blandar min dryck med gråt,

عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

 för din vredes och förtörnelses skull,  därför att du har gripit mig och kastat mig bort.

امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

 Mina dagar äro såsom skuggan, när den förlänges,  och jag själv förvissnar såsom gräs.

می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.

 Men du, o HERRE,      tronar evinnerligen,  och din åminnelse varar från släkte till släkte.

بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.

 Du skall stå upp      och förbarma dig över Sion;  se, det är tid att du bevisar det nåd;      ja, stunden har kommit.

ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

 Ty dina tjänare hava dess stenar kära  och ömka sig över dess grus.

هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

 Då skola hedningarna frukta HERRENS namn  och alla jordens konungar din härlighet,

به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

 när en gång HERREN har byggt upp Sion  och uppenbarat sig i sin härlighet;

این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

 när han har vänt sig till de utblottades bön  och upphört att förakta deras bön.

خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.

 Det skall tecknas upp      för ett kommande släkte,  och det folk som varder skapat      skall lova HERREN,

ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

 att han har blickat ned      från sin heliga höjd,  att HERREN har skådat      från himmelen ned till jorden,

در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،

 för att höra den fångnes klagan,  för att befria dödens barn,

وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.

 på det att man i Sion      må förkunna HERRENS namn  och hans lov i Jerusalem,

خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.

 när alla folk församlas,  och alla riken, för att tjäna HERREN.

ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

 Han har på vägen nedböjt min kraft,  han har förkortat mina dagar.

در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.

 Jag säger: Min Gud,      tag mig icke bort i mina halva dagar,  du vilkens år vara från släkte till släkte.

آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

 I urtiden lade du jordens grund,  och himlarna äro dina händer verk:

امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.

 de skola förgås, men du förbliver,  de skola alla nötas ut såsom en klädnad;  du skall förvanda dem såsom man byter om sin dräkt, och de fara hän.

فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.

 Men du är densamme,  och dina år skola icke hava någon ände. [ (Psalms 102:29)  Dina tjänares barn skola få bo i landet,  och deras avkomma skall bestå inför dig. ]