Psalms 38

خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.

En salme av David; til ihukommelse.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛ و مرا به زمین زده‌ای.

Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم. از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

چون گناهان من از سرم گذشته و برای من بار سنگینی شده‌اند.

Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته و متعفّن شده‌اند.

For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده و سراسر روز ناله می‌کنم.

Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.

For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.

Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام و نوری در چشمم نمانده است.

Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.

Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.

Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود و همچون لالی که حرف نمی‌زند.

Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

بلی، مانند کرها نه می‌شنوم و نه جواب می‌دهم.

Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم. ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.

Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

من به درگاه تو دعا می‌کنم. تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.

For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

جانم به لب رسیده است و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.

For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

من به گناهان خود اعتراف می‌کنم و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.

For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

دشمنانم سالم و قوی هستند و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.

For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

خداوندا، مرا ترک مکن! ای خدای من، از من دور مباش!

Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!

Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig! Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!