Proverbs 31

اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

The words of king Lemuel, the prophecy that his mother taught him.

ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.

What, my son? and what, the son of my womb? and what, the son of my vows?

نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

Give not thy strength unto women, nor thy ways to that which destroyeth kings.

ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،

It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine; nor for princes strong drink:

زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

Lest they drink, and forget the law, and pervert the judgment of any of the afflicted.

شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،

Give strong drink unto him that is ready to perish, and wine unto those that be of heavy hearts.

تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.

Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.

دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

Open thy mouth for the dumb in the cause of all such as are appointed to destruction.

دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

Open thy mouth, judge righteously, and plead the cause of the poor and needy.

زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

Who can find a virtuous woman? for her price is far above rubies.

او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

The heart of her husband doth safely trust in her, so that he shall have no need of spoil.

سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.

She will do him good and not evil all the days of her life.

پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

She seeketh wool, and flax, and worketh willingly with her hands.

او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.

She is like the merchants' ships; she bringeth her food from afar.

پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.

She riseth also while it is yet night, and giveth meat to her household, and a portion to her maidens.

مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.

She considereth a field, and buyeth it: with the fruit of her hands she planteth a vineyard.

او نیرومند و پرکار است.

She girdeth her loins with strength, and strengtheneth her arms.

ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.

She perceiveth that her merchandise is good: her candle goeth not out by night.

با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

She layeth her hands to the spindle, and her hands hold the distaff.

از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.

She stretcheth out her hand to the poor; yea, she reacheth forth her hands to the needy.

از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.

She is not afraid of the snow for her household: for all her household are clothed with scarlet.

برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.

She maketh herself coverings of tapestry; her clothing is silk and purple.

شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.

Her husband is known in the gates, when he sitteth among the elders of the land.

او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.

She maketh fine linen, and selleth it; and delivereth girdles unto the merchant.

او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

Strength and honour are her clothing; and she shall rejoice in time to come.

تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.

She openeth her mouth with wisdom; and in her tongue is the law of kindness.

تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.

She looketh well to the ways of her household, and eateth not the bread of idleness.

فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:

Her children arise up, and call her blessed; her husband also, and he praiseth her.

«تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»

Many daughters have done virtuously, but thou excellest them all.

جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است.

Favour is deceitful, and beauty is vain: but a woman that feareth the LORD, she shall be praised.

پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.

Give her of the fruit of her hands; and let her own works praise her in the gates.